________________
શિયાળી અયોધ્યા..........ભાગ-૨.
૩૪ ચાકરી ઉપર પર પાણી ફરી વળે. જ્યારે સુદેવ, સુગુરુ અને સુધર્મની
ભક્તિ નિ:સ્પૃહભાવે સાચી કલ્યાણ કામનાથી થોડી પણ કરો, તોય તેથી લાભ ઘણો જ થાય અને લાભ થયા વિના રહે જ નહિ એ પણ નિશ્ચિત !
આત્મામાં સુદેવાદિ પ્રત્યે ભક્તિભાવ આવી જવો જોઈએ. હું સુદેવાદિનો સેવક' - એવો સેવકભાવ આવી જવો જોઈએ. બધું ખોટું છે અને તારક આ જ છે. સંસારમાં નાશ છે અને અહીં ઉદય છે, દુનિયાની તમામ પ્રવૃત્તિઓ આત્માને બરબાદ કરનારી છે અને આ તમામ પ્રવૃત્તિઓ આત્માનું એકત્તે લ્યાણ કરનારી છે. મારે તરવું છે અને તરવાનું એક માત્ર સાધન આ જ છે, આ નિશ્ચય બરાબર થઈ જાય તો શ્રી જિનેશ્વરદેવ આદિની ભક્તિમાં કમીના ન રહે. પછી ‘ભગવાનની પૂજામાં કેસર વિના પણ ચાલે, ભગવાનની મૂર્તિને માટે વળી આવા કિંમતી મુકુટ શા ? ત્યાં આટલા બધા પુષ્પો શું કરવાને ? એ વિગેરે પ્રશ્નો ન થાય, અત્યારે એ પ્રશ્નો ભક્તિ ગઈ માટે થાય છે. ‘આ જ એક તરવાનું સાધન અને બીજે બધે ડૂબવાનું' - એવો નિર્ણય નહિ થાય, ત્યાં સુધી વાસ્તવિક ભક્તિભાવના જન્મશે નહિ.
શ્રી રામચંદ્રજી આદિ લંકાપુરીથી નીકળ્યા શ્રી બિભીષણે શ્રી રામચંદ્રજીને વિનંતી કરી કે આપ સોળ દિવસ અત્રે સ્થિરતા કરો, અને તે દરમ્યાન હું મારા શિલ્પીઓ દ્વારા અયોધ્યાને શણગારું છું.' શ્રી રામચંદ્રજીએ પણ “ભલે, એમ થાઓ' એમ કહીને, શ્રી બિભીષણની વિનંતીનો સ્વીકાર કર્યો. શ્રી રામચંદ્રજી એ શ્રી બિભીષણની વિનંતીને સ્વીકારી, એટલે તરત જ શ્રી બિભીષણે પોતાનું કાર્ય શરૂ કરી દીધું અને સોળ દિવસમાં તો શ્રી બિભીષણે પોતાના વિદ્યાધર શિલ્પીઓ દ્વારા અયોધ્યાનગરીને
સ્વર્ગપૂરી જેવી બનાવી દીધી. બીજી તરફ શ્રી રામચંદ્રજીએ સત્કાર કરવાપૂર્વક વિદાય કરેલા શ્રી નારદજીએ પણ અયોધ્યામાં શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજીની માતાઓ પાસે આવીને, તેમના પુત્ર આગમન-મહોત્સવ સંબંધી ખબર આપ્યા.
હવે સોળમે દિવસે, શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજી અન્ત:પુર સહિત પુષ્પક નામના વિમાનમાં બેસીને લંકાપુરીથી
عمر