________________
555
સભા બધા સાધુઓ એક થાય તો આ વસ્તુ સહેલાઈથી બની શકે.
પૂજયશ્રી: જેટલા સુસાધુઓ હોય, તેટલા તો શાસનાનુસારી વાતોમાં એક જ હોય. બધા સાધુઓ એક થઈ શકે, પણ જે જે સાધુવેષને ધારણ કરે છે તે તે બધા જ એક થાય એ બને જ નહિ; કારણકે ગામ હોય ત્યાં ઢઢવાડો પણ હોય. કુસાધુઓની સાથે સુસાધુઓનો મેળ ન જામે. વળી સુસાધુઓમાં પણ બધા નિન્દાદિ સહવાની તાકાતવાળા જ હોય એમ પણ ન હોય, એવા તો થોડા જ હોય. વળી આ કાળમાં ‘સુ’ અને ‘કુ' નો દેખીતો ભેદ પડાય તો મોટો ઉલ્કાપાત મચે અને તે સહવાની તાકત તમારામાં જોઈએ ને ? માટે આ વાત બાજુએ રહેવા દઈને, એ જ વિચારો કે દરેક સાધુએ, સાધ્વીએ, શ્રાવકે અને શ્રાવિકાએ પોતાની શક્તિસામગ્રી મુજબ જેનશાસનની અપભ્રાજ્ઞા થતી અટકાવવાને માટે અને શાસનની પ્રભાવના કરવાને માટે, ખોટા પ્રચારની સામે સત્યનો અને સિદ્ધાંતનો પ્રચાર કરવાનું ચૂકવું જોઈએ નહિ. જે કરશે તે કલ્યાણ સાધશે. બાકી તો જેવો ભાવિભાવ !
છતી શક્તિએ યોગ્યનો યોગ્ય
સત્કાર નહિ કરવામાં આશાતના શ્રી બિભીષણ શ્રી રામચંદ્રજીના પ્રવેશ-મહોત્સવને છાજે તેવી રીતે અયોધ્યાને શણગારવાને ઈચ્છે છે. શ્રી બિભીષણ અયોધ્યાને શણગારાવે છે, પણ તેમાં ભક્તિ તો શ્રી રામચંદ્રજીની જ થાય છે. દરેક ક્રિયાનું પરિણામ તેના મૂળ હેતુ સુધી જનારું હોવું જોઈએ. મૂળ હેતુને હણનારી ક્રિયા સાધક ક્રિયા ન કહેવાય. સામૈયું ગુરુનું થાય છતાં પ્રતાપ શાસનનો જ ગણાય. જૈન પોતાની દરેક સારી ક્રિયામાં, પોતાની આબાદીમાં અને શાંતિમાં શાસનનો, દેવ-ગુરુનો પ્રતાપ માને એ માન્યતા લાવવા માટે હુંકારને દેશવટો દઈ દેવો જોઈએ. ‘આદમી તેવો સત્કાર' એ તો વ્યવહારમાં પણ રૂઢ છે. અહીં પણ ગુણવાનનો મર્યાઘ મુજબ સત્કાર કરવાનો વિધિ છે. યોગ્યનો યોગ્ય સત્કાર કરવાનું શાણા આદમી ચૂકે નહિ. છતી શક્તિએ યોગ્યનો યોગ્ય સત્કાર ન કરવો તે આશાતના છે. આજે આ વાતને પણ ઘણાઓ ભૂલી ગયા છે.
અયોધ્યાની યાદ, શણગાર અને પ્રવેશ...૨
૨૯
સ્ત્ર
