________________
સામૈયામાં નથી કરતા. ધર્મગુરુને મળતું માન એ ધર્મનું માન છે. એટલે ધર્મગુરુનું સન્માન જોતાં યોગ્ય આત્માઓ ધર્મની તથા ધર્મસેવકોની અનુમોદના - પ્રશંસા કરવા પ્રેરાય તેમજ શ્રી જૈનશાસન પ્રત્યે ભક્તિવાળા બને એ વગેરે શાસન પ્રભાવનાના હેતુઓથી જ સુગુરુઓ સામૈયામાં ફરે છે.
આ વસ્તુ નહિ સમજનારા અને ધર્મની શ્રદ્ધાથી રહિત કેટલાકે આજે આ યથેચ્છ ટીકાઓ કરવા દ્વારા સુગુરુઓની પણ નિંદા કરવાને ચૂક્તા નથી. સુગુરુઓ જાણે પરાણે અને શ્રાવકોને ફોસલાવીને પોતાના પ્રવેશ મહોત્સવ કરાવતા હોય એમ એ લોકો માને છે અને જાહેર કરે છે. વેષધારીઓ, વેષવિડમ્બલે અગર તો પૌદ્ગલિક લાલસાને આધીન બની ધર્મ ચૂકેલાઓ કોઈ એવું કરતા હોય તેથી સારીય સાધુસંસ્થાને માથે એવો આક્ષેપ ઘડી દેવો એ તો ઘણું જ અઘટિત છે. સુસાધુઓનો પરિચય કરવો નહિ, તેમને સાંભળવા નહિ, તેમની પાસે બેસી સભ્યતાથી વિચારોની આપ-લે કરવી નહિ, સમર્થ જ્ઞાનીઓનાં વચનો ઉપર શ્રદ્ધા રાખવી નહિ, સારા-ખોટાનો વિવેક કરવો નહિ, હેયોપાદેયની સમજ મેળવવી નહિ અને જાણે આખી દુનિયાનું જ્ઞાન પોતાનામાં જ આવી ગયું હોય એવી ખુમારી ધરીને સુસાધુઓને માટે અને ધર્મક્રિયાઓને માટે યથેચ્છ પ્રલાપો કરવા એનો અર્થ શો ?
સભા : પણ એવાય પ્રલાપોની દુનિયામાં તો અસર થાય ને ?
પૂજ્યશ્રી : એથી અજ્ઞાન દુનિયામાં સારી ક્રિયા પ્રત્યે અભાવ અને સુગુરુઓ પ્રત્યે દુર્ભાવ જન્મે તે સ્વાભાવિક છે. આજના વાતાવરણમાં તો વધારે અસર થાય. ઈતર ધર્મના ધર્મગુરુઓ મોટેભાગે વિલાસી, લોભી, પરિગ્રહધારી, કેવળ પેટભરા જેવા અને એદી વગેરે બની ગયા છે. એવાઓથી તે તે સમાજના માણસો ટાળ્યા હોય તેઓ પ્રત્યે દુર્ભાવવાળા બન્યા હોય અને તેમાં વર્તમાનપત્રોમાં જૈન સાધુઓ માટે જૈનોના અને કહેવાતા ડીગ્રીધારી જવાના હાથે લખાયેલી ટીકા, ટીકા નહિ પણ નિંદા વાંચે એટલે જૈન સાધુઓ પ્રત્યે પણ તેમનામાં તિરસ્કાર આવી જાય તે સ્વાભાવિક છે. એ બધાઓને
અયોધ્યાની યાદ, શણગાર અને પ્રવેશ...૨
