________________
શયાળી અયોધ્યા...ભગ-૫
જોર કરવાનું મન ન થાય, પણ પોતે મોહથી રડે છે એ ખોટું કરે છે એનો એને ખ્યાલ આવે. મહાધીનના રૂદનમાં જે કઈ સૂર ભેળવે, તે મોહલીનને વધારે રડાવે અને પોતે પણ પાપબંધ કરે. મોહના ઉત્પાતને તો એવી ટક્કર મારવી જોઈએ કે, સામાને ચઢેલો મોહનો નશો આપોઆપ ઉતરી જાય અને વધારે રૂદન કરી વધુ પાપ બાંધતાં તે અટકી જાય; પણ જે જાતે વિવેકી નથી તે બીજાને વિવેક ક્યાંથી શીખવે?
શ્રીધન્નાજીના કથનથી શ્રીશાલિભદ્રજીની નાની બેન તો ચૂપ થઈ ગઈ, પણ તેની સપત્નીઓથી ચૂપ રહેવાયું નહિ. શ્રીધનાજીને આઠ સ્ત્રીઓ હતી. અને આઠ ય અત્યારે સાથે હવડાવતી હતી. પૂર્વનાં ધનાઢય કુટુંબોમાં પણ પતિસેવાનો આચાર કેવો જીવંત હતો એ જુઓ. શ્રીધનાજીને ઘેર નોકર - ચાકરોનો તોટો નહિ હતો, તેમજ શ્રી ધનાજીની સ્ત્રીઓ પણ ગરીબ ઘરની જ નહિ હતી, છતાં પોતાના પતિને જાતે સ્નાન કરાવે છે, એ ઉત્તમ લાચાર ખરો કે નહિ ? વળી આઠ સ્ત્રીઓએ આજ આણે હવડાવવું અને કાલે પેલીએ હવડાવવું, એવા વારા નહોતા કર્યા ! આ પણ આજના જમાનામાં ધ્યાન ખેંચનારી જ બીના છે ને ?
આજના કુટુંબમાં જાતનાં સુખની જ
કેવળ દૃષ્ટિ વધી રહી છે આજે મધ્યમ વર્ગનાં કુટુંબોમાં દેરાણી – જેઠાણી વચ્ચે કામના : વારા કરેલા જોવાય છે. કામની વહેંચણી કરી આપ્યું પણ માંડમાંડ
નિર્વાહ થાય છે અને એટલું છતાંય વારે તહેવારે કાંઈક નવાજુની થયા વિના રહેતી નથી. પરસ્પર એકબીજાથી વિરૂદ્ધ ઉશ્કેરણીનું કામ તો ચાલુ જ હોય છે. સંતોષ, ઉદારતા, ખમી ખાવાની વૃત્તિ, કુટુંબમાં સંપ જાળવવાની ભાવના અને કુટુંબમાં નાનાં-મોટા, નહિ કમાનારકમાનાર, થોડું કમાનાર વધતું કમાનાર, વૃદ્ધ, અશક્ત, બધાં સુખપુર્વક જીવે એ જાતના આચારવિચાર, એ બધુ આજે મધ્યમવર્ગનાં કુટુંબોમાંથી લુપ્ત થતું જાય છે. આજે દૃષ્ટિ કેવળ પોતાની જાતના સુખ સામે રહે છે. પોતાનો થોડોક સ્વાર્થ સાધવા જતા કુટુંબીઓમાં કેવો
