________________
શિયાળો અયોધ્યભાગ-૫
૧૮૭ પણ વર્ણવે છે. સુશ્રાવકોને રૂઢિચુસ્ત, ગાડર જેવા, અક્ત વગરના
અને ધર્મહીન કહે છે તેમજ સુસાધુઓ તથા સુશ્રાવકોને હલકા પાડવા માટે અને પોતાની પાપક્રિયાને પણ ધર્મક્રિયારૂપ મનાવવાને માટે સાચા ધર્મનો અપલાપ કરતાં તથા પૂર્વાચાર્ય મહાત્માઓને પણ કલંકિત ઠરાવતાં એમનાં હૈયા કંપતા નથી. ધર્મદ્રોહ કરવા છતાં પણ અજ્ઞાનવર્ગમાં ધર્મી અથવા તો ધર્મરાગી તરીકેની પોતાની છાપ બેસાડવાને માટે જ્યારે ધર્મવિરોધીઓ આટલી હદ સુધીની અધમતા કરે છે, ત્યારે વિચારો કે તેમને ધમ અગર તો ધર્મરાગી તરીકે ઓળખાવાની કેટલી લાલસા છે ? એની જગ્યાએ જો સાચા ધર્મી બનવાની લાલસા આવી જાય તો કામ થઈ જાય, પણ ધર્મવિરોધ કરતા જ રહેવું છે અને ધર્મવિરોધી તરીકે જાહેરમાં ઓળખાવાય એ ગમતું નથી, એટલે તે બિચારાઓ પોતાના પાપને ખૂબ પુષ્ટ કર્યા કરે છે.
આપણે તો એ કહીએ છીએ કે ધર્મી બનો, ને ધર્મી બન્યા પછી લોક અધર્મી કહે તેથી અકલ્યાણ નથી અને અધર્મી હોવા છતાં લોક ધર્મી કહે એથી કલ્યાણ નથી. ધર્મીમાં સ્વહિતની ચિંતા હોય તેમ પરહિતની પણ ચિંતા હોય. બીજા પણ જીવોનું કલ્યાણ થાઓ, એવી ધર્મીમાં સ્વાભાવિક ભાવના હોય. એને બદલે કુટુંબને માટે પણ બેદરકારી, એ શું? કુટુંબના તો તમે માલિક ગણાઓને ? માત્ર માલિક ગણાવું જ છે કે માલિક બનવું છે? માલિક તરીકેની મોરછાપ લઈને ફરવું અને માલિક તરીકેની ફરજોથી બેદરકાર રહેવું એ ઉચિત નથી. રાજા જો પ્રજા પ્રત્યેનો ધર્મ ચૂકે છે તો એને માટે શું શું નથી કહેવાતું? તેમ ઘરનો માલિક એટલે કુટુંબનો રાજા તો ખરોને ? એ પોતાનો ધર્મ કેમ ચૂકી શકે ? તમારા કુળમાં જન્મ પામેલા આત્માઓ, તમારી બેદરકારીના પરિણામે ધર્મથી વંચિત રહી જાય અને અધર્મમાર્ગ ઘેરાઈ જાય, તો એનો દોષ તમને પણ લાગે છે, માટે એ દોષથી બચવું હોય તો તમારે તમારી ફરજ અદા કરી લેવી જોઈએ. તમે ફરજ બજાવો, છતાં પણ કોઈ આત્મા ધર્મ ન પામે, અધર્મી બને, તો ય તમે પેલા દોષથી બચી શકે, પણ મનમાં એના ઉપર દયા આવવી જોઇએ કે
