________________
રામચંદ્રજી પણ તેવા જ યોગ્ય પુરુષ છે. એથી પગમાં માથું મૂકીને રહેલા શ્રી બિભીષણને તેઓ પ્રેમપૂર્વક ભેટી પડ્યા.
શ્રી બિભીષણે તે વખતે શ્રી રામચંદ્રજીને કહયું કે, “અન્યાયી એવા મારા વડીલબંધુ શ્રી રાવણનો ત્યાગ કરીને હું આપના શરણે આવ્યો છે. તો આપના ભક્ત એવા મને સુગ્રીવની જેમ આજ્ઞા કરો." શ્રી રામચંદ્રજી પણ રાજનિતિને જાણે છે. જો કે શ્રી બિભીષણમાં ભેદ નથી, પણ રાજરમત ભયંકર છે. બીજી વાત એ છે કે શ્રી રામચંદ્રજી કાંઈ રાજ્યના લોભે યુદ્ધ કરવાનું નથી આવ્યા, પણ સતી સીતાજીને છોડાવવાને જ આવ્યા છે. શ્રી રામચંદ્રજીએ તરત જ લંકાનું રાજ્ય શ્રી બિભીષણને આપવાનું કહ્યું. એક-બે ગામ નહિ પણ લંકાનું રાજ્ય આપે
આમાં રાજનિતિની દૃષ્ટિએ તેમજ બીજી અનેક રીતે લાભ છે. આવેલો દુશ્મનનો માણસ પણ પોતાનો પાક્કો થાય અને પછી આંખ ઊંચી ન કરે, પછી પ્રાય: અવળો વિચાર સરખો ય ન કરે. આ રીતે સાંસારિક કાર્યસિદ્ધિમાં પણ ઉદારતા જોઈએ, તો ધર્મનાં કાર્ય સિદ્ધ કરવા માટે પણ ઉદારતા જોઈએ એ સ્વાભાવિક જ છે.
શ્રી જિનેશ્વરદેવને કરેલો એક પણ નમસ્કાર તારે, પણ તે ક્યારે ? આ પ્રસંગને અનુલક્ષીને આ ગ્રન્થરત્નના રચયિતા પરમ ઉપકારી, કલિકાલસર્વજ્ઞ આચાર્ય ભગવાન શ્રીમદ્ હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે
બિભીષણ એક સાચો સ્નેહી...૨
છે કે,
'न मुधा भवति क्वापि, प्रणिपातो महात्मसु ।' મહાત્મા પુરુષોને કરેલો નમસ્કાર કોઈપણ સ્થળે ફોગટ તો નથી.”
જ્યારે અહીં આવો લાભ છે, તો શ્રી જિનેશ્વરદેવને કરેલો નમસ્કાર કેવો લાભ આપે ? પણ શુદ્ધ હૈયાથી શુદ્ધ પ્રકારે નમસ્કાર કરવો જોઈએ ! આથી તો શ્રી નિશાસનમાં એ પણ ફરમાવ્યું છે કે,
