________________
....લંત વિજય.... ભાગ-૪
નાશમાં ભયંકર આપત્તિ છે એટલું જ નહિ પણ તે બધાના પરિણામેય ભયંકર આપત્તિ છે. માટે પોદ્ગલિક વસ્તુઓને પર માનવી જોઇએ. એની લાલસા તજવી જોઈએ અને આત્માને પરથી સર્વથા મુકત કરવાને માટે શ્રી જિનેશ્વરદેવોની આજ્ઞા મુજબ વર્તવાને પ્રયત્નશીલ બનવું જોઈએ એવું પહેલા વ્યાખ્યાનમાં જણાવાય અને ધર્મકથા એ જ વાતને પુષ્ટ કરે. ધર્મકથાના ધ્યેયને ભૂલાય, ધર્મકથાના સ્વરુપને ન ઓળખાય, તો ધર્મકથા પણ તેવા આત્મા માટે વિકથારૂપ બની જાય.
સભા: એમ શી રીતે બને ?
પૂજયશ્રી : આજે ઘણાઓને શ્રી શાલિભદ્રજીની પેટીઓ યાદ છે, પણ શ્રી શાલિભદ્રજીનો ત્યાગ યાદ નથી. શ્રીપાલરાજાને સિદ્ધિ મળી | એ જુએ પણ શ્રી નવપદની આરાધનાનો વિચાર ન કરે, “ધર્મની
આરાધનાથી ફલાણાને ઋદ્ધિ સિદ્ધિ મળી, ફલાણાની ઈચ્છા પૂર્ણ થઈ ફલાણાને દેવલોક મળ્યો, માટે હું ય મારી પૌદ્ગલિક લાલસાઓ પૂરી કરવા ધર્મ કરું એવો વિચાર થાય, એ ય શું છે? ધર્મકથાઓને જાણીને કે સાંભળીને પુગલરસિકતા વધારવી, એ ધર્મકથાને પોતાના માટે વિકથારૂપ બનાવવા જેવું છે. મુક્તિમાર્ગના આરાધકોના ચરિત્રોનું શ્રવણ કરવું અને તેના પરિણામે મુક્તિમાર્ગને સંસાર માર્ગરૂપ બનાવી સંસારની સાધના કરવા તત્પર બનવું, એ ધર્મકથાશ્રવણનો વાસ્તવિક હેતુ જાળવ્યો ગણાય નહિ. ધર્મકથાના શ્રવણથી તો પોદ્ગલિક ભાવના ઉપર, આત્માની પુદ્ગલરસિકતા ઉપર હથોડા પડવા જોઈએ. ધર્મ મુક્તિ માટે જ કરવો જોઈએ, એ અને મારે મુક્તિ જોઈએ છે, માટે હું વ્યાખ્યાન સાંભળું છું.' એ વસ્તુ જેના હૈયામાં હોય, તે ધર્મકથાને પોતાના માટે ય વિકથારૂપ ન બનાવે. આ વસ્તુનો ખ્યાલ રાખીને, અહીં વંચાતા શ્રી રામાયણમાં આવતા વિવિધ પ્રસંગોના વૃત્તાન્તોનો પણ આરાધનાની જ દૃષ્ટિએ તમારે વિચાર કરવો જોઈએ કે જેથી આ શ્રવણ પણ તમારા આત્માને મુક્તિની તિક્ટ લઈ જનારું નિવડે !”
