________________
| .....is.वि.०४ य..... ८८८-४
देवाधिदेवाय जग, तायिने परमात्मने । श्रीमते शान्तिनाथाय, षोडशायार्डते नमः ॥१॥ श्री शांतिनाथभगवन् !, भवांभोनिधितारण ! । सर्वार्थसिद्धमंत्राय, त्वन्नाम्नेऽपि नमो नमः ॥२॥ ये तवाष्टविधां पूजा, कुर्वन्ति परमेश्वर ! अष्टापि सिद्धयस्तेषां, करस्था अणिमादयः ११३॥ धन्यान्यक्षीणि यानि त्वां, पश्यंति प्रतिवासरम् । तेभ्योऽपि धन्यं हृदयं, तदृष्टो येन धार्यसे ॥४॥ देव ! त्वत्पाढसंस्पर्शा,-ढपि स्यानिमलो जनः । अयोऽपि हेमीभवति, स्पर्शवेधिरसान्न किम् ? ।।५।। त्वत्पादाब्जप्रणामेन, नित्यं भूलुंठनैः प्रभो ! । श्रृंगारतिलकीभूयान्, मम भाले किणावलिः ११६॥ पढार्थः पुष्पगंधा ,-रु पहारीकृ तौ स्ताना । प्रभो ! भवतु मढ़ाज्य-संपडल्ले: सहा फलम् ११०॥ भूयो भूयः प्रार्थये त्वा,-मिदमेव जगद्धिभो ! । भगवन् ! भूयसी भूयात्, त्वयि भक्तिर्भवे भवे ११८१॥
श्री शिवेश्वरदेव ४०ताता है ? તમે ભાવપૂજામાં લોચા ન વાળો માટે ધીમે ધીમે આ એક એક શ્લોકના ભાવને વિચારીએ. શ્રી વિતરાગ પરમાત્માની સ્તુતિ પણ શ્રી વીતરાગને છાતી રીતે થાય, આપત્કાલમાં પણ એ ભાવના ટકી રહેવી અને બીજી ભાવના ન ઉઠવી એ સહજ નથી. છતાં જેને શ્રી જિનેશ્વરદેવની આજ્ઞા જચી છે. શ્રી જિનેશ્વરદેવનું સ્વરૂપ સમજાયું છે. સ્વપર ભેદનું ભાન થયું છે. તે આત્માને માટે આ દુર્લભ પણ નથી. સામાન્ય આત્મા માટે આ સ્થિતિ દુર્લભ છે. “દેવાધિદેવ, જગતનું રક્ષણ કરનાર અને સોળમા અહમ્ એવા શ્રીમાન્ શાન્તિનાથ પરમાત્માને મારા નમસ્કાર હો !” એ પહેલા શ્લોકનો ભાવ છે. પ્રભુ વીતરાગ છે. તીર્થકર
