________________
'વિજયપુર પરિસર, વનમાલા, શપથગ્રહણ
આજે તમારા સંસારની શી દશા છે ? ત્યારબાદ શ્રી રામચંદ્રજી, શ્રી સીતાજી અને શ્રી લક્ષ્મણજીએ ચાલતાં ચાલતાં અનેક અરણ્યો ઉલ્લંધ્યા. એમ કરતાં કરતાં તેઓ 8 કેટલાક દિવસે સંધ્યાના સમયે વિજયપુર નામના નગરની નજદીક હું આવી પહોંચ્યા. નગરમાં નહિં જતાં તેઓએ બહારના ઉદ્યાનમાં ર દક્ષિણ દિશાએ આવેલા વડવૃક્ષ નીચે મુકામ કર્યો. આ વડવૃક્ષ પોતાની સુવિશાળતાને કારણે એક ગૃહ સમું ભાસતું હતું.
આખા દિવસની મુસાફરીથી શ્રમિત થયેલા શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રીમતી સીતાજી એ વડવૃક્ષની નીચે સુઈ ગયા, જ્યારે શ્રી લક્ષ્મણજી તો ઉંઘતા એવા પોતાના વડિલ ભાઈ-ભાભીના પહેરેગીર બની જાગતા રહા.
વિચારો કે ઉત્તમ કુળના સંસ્કાર અને શ્રી જિનશ્વરદેવના ધર્મની સુવાસ આત્માને સંસારમાં પણ કેવો ઉત્તમ જીવન જીવનાર બનાવે છે ! શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રીમતી સીતાજીને શ્રમ લાગ્યો હશે અને શ્રી લક્ષ્મણજીને નહિ લાગ્યો હોય એમ પણ નહિ. શ્રી લક્ષ્મણજીને પોતાના કર્તવ્યનું બરાબર ભાન હતું. વડિલ ભ્રાતા પિતાની જેમ પૂજય છે અને તેમનાં પત્ની માતાતુલ્ય પૂજ્ય છે. એ મર્યાદાને તેઓ બરાબર સમજતા હતા. એથી જ તેઓ જ્યારે શ્રી રામચંદ્રજી અને સીતાજી શ્રમ નિવારવા સુઈ ગયાં, ત્યારે પોતે પહેરગીર બનીને તે બંનેની જાગતા રહી રક્ષા કરી રહ્યાા છે.
વિજયપુર પરિસર, વનમાલા, શપથગ્રહણ....૪
