________________
૩૪
...સીતા-અપહરણ......ભાગ-૩
""
‘ભવ મે મોનનાતિથિ: ૫''
‘આપ મારા ભોજનના અતિથિ થાવ.'
જેમ કલ્યાણમાલા રાજા શ્રી લક્ષ્મણજીનાં દર્શનથી કામાતુર બનીને, ભેદી નાંખનારા કામનાં બાણોથી એકદમ ભેદાઈ ગયા, તેમ એવી અવસ્થામાં આવી પડેલા તે રાજાને જોઈને વિશિષ્ટ વિચક્ષણતાને ધરનારા શ્રી લક્ષ્મણજીના હૃદયમાં શો વિચાર આવ્યો ? એનું વર્ણન કરતાં પણ કલિકાલસર્વજ્ઞ ભગવાશ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા ફરમાવે છે કે
વિવાનું માન્ગથ àહ-નક્ષળાનિ ચ નમનઃ । નિરીક્ષ્ય પૃથ્વી નાર્યેષા, પુંવેષા વારબેન તુ ???
"કલ્યાણમાલા નામના રાજાના મુખ ઉપર થયેલા કામસંબંધી વિકારને અને એના શરીરનાં લક્ષણોને જોઈને શ્રી લક્ષ્મણજીએ વિચાર્યું કે આ નારી છેપણ કોઈપણ કારણથી પુરુષના વેષને ધરનારી બનેલી છે.
આ પ્રમાણે વિચારીને ‘ભોજ્નના અતિથી બનવાના કરેલા આમંત્રણ'નો જવાબ આપતાં શ્રી લક્ષ્મણજીએ હ્યું કે "सभार्योऽस्ति मम प्रभुः इतश्चादूरदेशेऽस्मिन् મુંને તેન વિના નહિ', XXXXXXXXXX
“અહીંથી નજીક્ના દેશમાં પોતાની ભાર્યા સાથે મારા પ્રભુ છે. તેમના વિના હું ભોજન કરતો નથી.”
