________________
૧૮૦
...સ૮૮-અપહરણ......ભ૮૦
બીજી તરફ એવું બન્યું કે શ્રી સ્કન્દ,સૂરિવરની પાસે જે રજોહરણ હતું, તે તેઓની પૂર્વાવસ્થાની બહેન અને દંડક રાજાની પત્ની પુરંદરયશાએ આપેલી રત્નકંબલના તંતુઓથી બનેલું હતું. આ રજોહરણને તે લોહીથી ખરડાયેલું હોઈને, ભૂજાદંડ છે એમ જાણીને સમડી તેને હરી ગઈ. તે સમડીએ તેને યત્નપૂર્વક ગ્રહણ કરવા છતાં પણ તેની પાસેથી દેવયોગે તે પુરંદરયશા દેવીની પાસે તે રજોહરણ પડી ગયું. આથી પોતાના ભાઈ મહર્ષિના ઉપર વીતેલી વીતક પુરંદરયશા રાણીના જાણવામાં આવી, અને એથી તે, હે પાપી ! આ તે શું પાપ કર્યું ? આ પ્રમાણે દંડક રાજા ઉપર આક્રોશ કરવા લાગી. શોકમગ્ન એવી તેને ઉઠાવીને શાસનદેવતાએ શ્રી મુનિસુવ્રતસ્વામી ભગવાનની પાસે મૂકી, કે જ્યાં તેણે દીક્ષા ગ્રહણ કરી.
તે વખતે શાસન દેવતા કેમ ન આવ્યા ? સભા: તો પહેલાં શાસનદેવતા કેમ ન આવ્યા?
પૂજ્યશ્રી : આવા પ્રશ્ન ઉઠાવવા એ જ હજુ અજ્ઞાન સૂચવે છે. કેટલાક ભાવિભાવ એવા હોય છે કે જેનું મહાપુરુષો તો શું પણ શ્રી તીર્થંકરદેવોથી પણ ઉલ્લંઘન કરી શકાતું નથી, એવો કર્મોદય હોય છે ત્યારે કાં તો એ સ્થળે દેવ હોતાં નથી. અથવા હોય તો ઉપયોગ મૂકતા નથી એમ પણ બને છે. ચરમતીર્થપતિ શ્રી મહાવીરદેવના જીવનમાં એવા ઘણા પ્રસંગો છે કે જેના ઉપરથી આ વસ્તુ સમજી શકાય. દુનિયામાં એવું
ક્યાં નથી બનતું ? કોઈ અમુક સ્થળે મરી જાય છે, ત્યારે કહેવાય છે કે બિચારાનું મરણ જ એને ત્યાં ખેંચી ગયું. માંદા આગળ રોજ બેસનાર ખાસ કામ આવતા જરા ખસે ને પેલો મરી જાય એમ પણ બને છે. શાસનદેવતા આજે કેમ નથી આવતા ? એવા પ્રશ્નો ઉઠાવીને મશ્કરી કરનારાઓને તો આ વસ્તુનું ભાન જ નથી. ભાવિભાવ કેવા કેવા હોય છે. એ
