________________
૧૭૮
સિતત-અાહરણ......ભ૮-૩
उपयंत्रं शिशौ नीते, परिवारांतिमे मुनौ । कारुण्यात् स्कन्कदाचार्यः, इत्यभाषत पालकम् ।।३।। आदौ पीलय मामेव, कुरुष्वैतढचौ मम । बालं मुनिं न पश्यामि, पील्यमानं यथा ह्यमुम् ।।४।। तत्पीडापीडितं ज्ञात्वां, स्कन्दकं पालकोऽपि हि । तमेव बालकमुनि, तत्पीडार्थमपीलयत् ॥५॥ उत्पन्न केवलाः सर्वे, ऽप्यवापुः पदमव्ययम् । प्रत्याख्याय स्कन्दकस्तु निदानमिति निर्ममे ॥६॥ ढंडकस्य पालकस्य, तथास्य कुलराष्ट्रयोः । व्यापादनाय भूयांसं, तपसोऽस्य फलं यदि ॥७॥
વં નૃતનિટ્ટાન સન, વનિતા વાનવેન સ સેવો વળવુમરોડમૂ, datતાનરવ તયે ૮૪
શ્રી ક્કકસૂરિવર આદિ મુનિવરોને યોગ્ય શિક્ષા કરવાની રાજાની આજ્ઞાને પામેલા પાલક જી જઈને મનુષ્યોને પીલી શકાય એવું એક યંત્ર તૈયાર કરાવ્યું અને શ્રી ક્કકસૂરિવરની આગળ સાધુઓને એક પછી એક એમ એ યંત્રમાં પીલવા માંડ્યા. આવી કારમી રીતે પીડાતા તે સાધુઓને દેશનાપૂર્વક શ્રી સ્કન્દ,સૂરિવરે પોતે અંતિમઆરાધનાની વિધિ સમ્યફ પ્રકારે કરાવી. આ રીતે શ્રી ક્કકસૂરિવરની આંખ સામે ૪૯૯ સાધુઓ પીલાયા. છતાં તેઓના સમભાવને આંચકો આવ્યો નહિ. પણ જ્યારે આખા મુનિ પરિવારમાં અંતિમ એવા બાળવયસ્ક મુનિને તે યંત્ર સમક્ષ પીલવાને માટે લાવવામાં આવ્યા, ત્યારે શ્રી ક્કકસૂરિવાર મૌન રહી શક્યા નહિ. એમનું હૃદય પીગળી ગયું, શ્રીમુનિસુવ્રતસ્વામી ભગવાને કહેલી, તારા વિના સર્વેય આરાધક થશે, એ વાત આગળ આવી. કારુણ્યથી શ્રી ક્કકસૂરિવર એ ક્રૂર હૈયાના પાલકને કહે છે કે, “પહેલાં તું મને પીલી નાંખ. મારું આ વચન કર, કે જેથી પીડાતા એવા આ બાળમુનિને હું ન જોઉં !' પેલો માને ? એને તો ઉલ્ટી શ્રી ક્કકસૂરિવરને ત્રાસ ઉપજાવવાની તક મળી ગઈ ! કારણકે ૪૯૯ સાધુઓને આંખ સામે પીડાતા જોવા છતાં તેઓ ધારાબંધ ઉપદેશ આપ્યું જ્યા હતા. અને સમ્યફ
