________________
૧૧૩
પરવા જ કરવાની ન હોય. એણે તો સામો પડકાર જ કરવાનો હોય કે તમારા જેવા ધર્મષીઓ આવા જુઠ્ઠાં, તર્કટી અને પ્રપંચી હજારો લંકો ) ઓઢાડે તોય તેવી અમને પરવા નથી. તમારી બદમ બર નથી આવી શકતી એટલે તમે આ તો શું પણ આનાથીય હલકટ હદે જરૂર પહોંચવાના, પરંતુ તમારી તે પ્રવૃત્તિ અમને સત્યનો પ્રચાર કરતાં એક કદમ પણ પાછળ હઠાવી શકશે નહીં !' આટલો જો સો પડકાર કરે, તો એ સાંભળીને જ પેલાઓનું અડધું બળ ક્ષીણ થઈ જાય.
આપણામાં દોષ હોય તે આપણે જરૂર સુધારવા પ્રયત્ન કરીએ, પણ સામો ખોટી રીતે દોષારોપણ કરે એથી ડરી જઈને, જે પ્રભુશાસનના યોગે આ તારક માર્ગ પામ્યા. તે જ પ્રભુ 9. શાસનની નાશક નિંદાની ઉપેક્ષા કરીએ અને એ માર્ગનો નાશ ૨ થવા દઈએ એ બને જ કેમ? ખરેખરી સમતા તો આ કેળવવા ૬. જેવી છે. એવી સાચી સમતા છે નહિ. માટે જ આજે છતી શક્તિએ કેટલાકો કરવા યોગ્ય કાર્યોથી વંચિત રહે છે. શ્રી વાલી | મુનિશ્વરને શ્રી રાવણે આટલું કહ્યાં છતાં તેઓ મૌન રહતાં. પરંતુ હવે જુઓ કે સમતાના સાગર એવા પણ તે પરમર્ષિ તીર્થની કે રક્ષાનો પ્રસંગે ઉપસ્થિત થતાં શું કરે છે ?
શ્રી વાલી મહામુનિની સુંદર વિચારણા આવેશને આધીન થઈ વિવેક ભૂલેલા શ્રી રાવણ આ પ્રમાણે શ્રી વાલી મુનીશ્વરને કહીને સ્વર્ગથી પડેલા વજની જેમ પૃથ્વીને ફાડી નાંખીને શ્રી અષ્ટાપદગિરિના તળીયે પેઠા અને ભૂજાબળથી મૉદ્ધત | બનેલા તેમણે એકી સાથે હજારો વિદ્યાઓનું સ્મરણ કરીને, દુર્ધર એવા તે શ્રી અષ્ટાપદ પર્વતને ઉપાડ્યો, આથી તે પહાડ ઉપર વ્યંતરો ત્રાસ પામ્યા, ચપળ થએલા સાગરથી રસાતળ પૂરાવા લાગ્યું, ધસી પડતાં પથ્થરોથી હાથીઓ સુર્ણ થઈ ગયા અને નિતંબ ઉપરનાં વૃક્ષો ભાંગી પડ્યાં.
આ બનાવને અવધિજ્ઞાનથી જાણીને અનેક લબ્ધિઓરૂપી નદીઓ માટે મહાસાગર સમા અને વિશુદ્ધ બુદ્ધિવાળા તે શ્રી વાલી મહામુનિ વિચારવા લાગ્યા કે,
રક્ષાની ભાવના વિનાની આરાધના નકામી છે...૫
