________________
'ઉoY
ત૮-અયહરણ......ભ૮૮-૩
અને એથી બધી જ શક્તિ ખર્ચીને મુનિઓ ઉપર થતા ઉપસર્ગનું | નિવારણ કરે. આજે તો સુસાધુઓને પીડવા મથનારા એવાઓ પણ
છે કે જે પાપાત્માઓ પોતે ઉપસર્ગ કરે છે, પછી મુનિએ સમભાવે સહવો જોઈએ એવી વાતો કરે છે અને જે ધર્માત્માઓ એવા પાપાત્માઓના ઉપસર્ગોનો પ્રતિકાર કરવાના પ્રયત્નમાં લાગે તેમને શાંતિ વિનાના, સમતા વિનાના અને તોફાની કહીને વગોવે છે, શું મુનિને કર્મનિર્જરા થાય માટે જાણી જોઈને ઉપસર્ગ કરાય ? આજે તો ઉપસર્ગ કરનારા પાપાત્માઓમાંના કોઈ કોઈ તો એમ બોલે છે કે અમે મહારાજનું ભલું કરનારા છીએ ! ખરેખર, આના જેવી કુટિલતા બીજી કઈ હોઈ શકે ? એ કબુલ છે કે આવી પડેલા ઉપસર્ગને સમભાવે સહવો એ શક્તિસંપન્ન મુનિનો ધર્મ છે, અને એવી રીતે સમતાથી ઉપસર્ગને સહનારા પ્રાતઃસ્મરણીય મહર્ષિઓ જરૂર એથી અપૂર્વ કર્મનિર્જરા કરી શકે છે, યાવત્ કેવળજ્ઞાન પણ ઉપાર્જી શકે છે. પરંતુ તે પ્રસંગે શ્રાવકની ફરજ કઈ ? એ જ ખાસ વિચારવાનું છે. અહીં ત્રણ દિવસથી મુનિઓ તો ઉપસર્ગ સહે જ છે, પરંતુ અત્યારે હાજર છે તે શ્રી રામચંદ્રજી આદિની શી ફરજ છે? અને તેઓએ જે રીતે ફરજ બજાવી તે રીતે આપણી શક્તિ હોય અને એવો પ્રસંગ આવી પડે તો બજાવવાની ખરી કે નહિ ? શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજી જેવા તેવા પુણ્યાત્મા નથી. એમનું ધર્મીપણું પણ જેવું-તેવું નથી. અન્યથા, તેઓ મુનિઓને જોતાવેંત જ વંદન કરી વીણાવાદન ગાન અને નૃત્ય કરત જ નહિ, એટલે આવા ધર્માત્માઓની જે ધર્મકરણી તે વિવેકહીન કે ધર્મવિરુદ્ધ તો ન જ હોય ને ? ત્યારે જુઓ તે શું કરે છે.
હણવાને ઉધત કલિકાલસર્વજ્ઞ આચાર્ય ભગવાન શ્રી હેમચંદ્રસૂરીશ્વરજી મહારાજા એ દર્શાવતા ફરમાવે છે કે
मुक्त्वोपसाधु वैदेही, सन्नद्धौ रामलक्ष्मणौ । उत्तस्थाते तं निहंतु-मकाले कालतां गतौ ॥
“શ્રીમતી સીતાદેવીને સાધુઓની પાસે મૂકીને, અકાળે યમપણાને પામેલા શ્રી રામચંદ્રજી અને શ્રી લક્ષ્મણજી તે અનંગપ્રભ દેવને હણવાને માટે
..
