________________
૧૨
શ્રી રામચંદ્રજીના આ પ્રશ્નના ઉત્તરમાં તે પુરુષે કહયું કે, “અહીં ત્રણ દિવસથી રાતના આ પર્વત ઉપર ભયંકર કોલાહલ થાય છે. અને તે ભયંકર કોલાહલના ધ્વનિથી ભયભીત થઈને આ સઘળોય લોક રાત્રિ બીજે સ્થળે પસાર કરે છે અને પ્રાત:કાળે પાછો આવે છે. ત્રણ દિવસથી રોજની આ કષ્ટમય દશા છે.” રાજા અને પ્રજાના ભયભીતપણાનું આ કારણ જાણીને શ્રી લક્ષ્મણજીથી પ્રેરાએલા શ્રી રામચંદ્રજી કૌતુકથી તે પર્વત ઉપર ચઢ્યા. અને જોયું તો ત્યાં બે મુનિવરોને કાર્યોત્સર્ગમાં રહેલા જોયા. આથી શ્રી રામચંદ્રજીએ શ્રી લક્ષ્મણજીએ અને શ્રીમતી સીતાજીએ તો બંને મુનિઓને ભક્તિપૂર્વક વંદન કર્યું. આ પછી શ્રી રામચંદ્રજીએ તે મુનિઓની આગળ ગોકર્ણ યક્ષે આપેલી વીણા વગાડવા માંડી. શ્રી લક્ષ્મણજીએ ગ્રામરાગથી મનોહર એવું ગીત ગાવા માંડ્યું. અને શ્રીમતી સીતાજીએ વિચિત્ર રીતે અંગહાર કરવાપૂર્વક નૃત્ય કરવા
માંડ્યું.
સિ૮૮-અપહરણ.........ભ૮-૩
જોઈ, આ ધર્મભક્ત જ્ઞોની દશા ! મુનિઓને જોતાંની સાથે જ ત્રણેએ વંદન કર્યું અને એકે વીણા વગાડી. બીજાએ ગાન કર્યું. ૐ અને સીતાદેવીએ નૃત્ય કર્યું. મેઘને જોતાં મોર નાચે નહિ એ બને ?
તેમજ ધર્માત્મા પણ દેવ - ગુરુને જોઈ નાચી ઉઠે, એમનું અંતર પ્રફુલ્લ થઈ જાય, બની શકે તે રીતે દેવગુરુની ભક્તિ કરે. આજે કઈ દશા છે ? ભક્તિ કરતું હોય તો એની મશ્કરી થાય, સાથે ભક્તિ કરવા યોગ્ય દેવ-ગુરુને માટે પણ એલ-ફેલ બોલાય. આ ગુરુ પાસે આવી ભક્તિ કરનાર કોણ છે ? એક શ્રી બળદેવ છે, એક શ્રી વાસુદેવ છે. અને એક મહાસતી છે. પણ એ બધાં દેવ-ગુરુની પાસે પોતાની જાતને તુચ્છ સમજતાં. આવા આત્માઓ કદિ સમસ્ત સાધુસંસ્થા ઉપર સત્તા માટે ખરા ? અને એવો વિચાર સરખોય એમના અંતરમાં ઉદ્દભવે ખરો ? આજે તો નામના જૈનોને સુસાધુઓ ઉપર સત્તા ચલાવવાના કોડ જાગ્યા છે. સુસાધુઓની સેવા અને કુસાધુઓને અવસરે શિક્ષા કરવાને બદલે, આજે તો સુધારણાને નામે એવા નામી જૈનો સુસાધુઓને રંજાડવામાં અને કુસાધુઓ પોતાની તરફેણ કરતા હોઈ તેમને વખાણવામાં પાગલ બની ગયા છે.