________________
696
"तं किं मञ्ञति, वप्प, ये अविज्जापच्चया उप्पज्जन्ति आसवा०. अभिसम्पराय" ति ? "नो हेतं, भन्ते” ।
"एवं सम्मा विमुत्तचित्तस्स खो, वप्प, भिक्खुनो छ सततविहारा अधिगता होन्ति । सो चक्खना रूपं दिवा नेव सुमनो होति न दुम्मनो; उपेक्खको विहरति सती सम्पजानो । सोतेन सह सुत्वापे० "धानेन गन्धं धायित्वापे० जिव्हाय रसं सायित्वापे०.. कायेन फोब्बं पुसित्वा पे० मनसा धम्मं विघ्ञाय नेव सुमनो होति न दुम्मनो ; उपेक्ast विहरति सतो सम्पजानो । सो कायपरियन्तिकं वेदनं वेदियमानो 'कायपरियन्तिकं वेदनं वेदियामी' ति पजानाति ; जीवितपरियन्तिकं वेदनं वेदियमानो 'जीवितपरियन्तिकं वैदनं वेदियामी' ति पजानाति, 'कायस्स भेदा उद्धं जीवितपरियादाना इधेव सब्बवेदयित्मनि अनभिनन्दितानि सीती भविस्सन्ती' ति पजानाति ।
सेय्यथापि, वप्प, थुणं पटिच्च छाया पञ्ञायति । अथ पुरिसो आगच्छेय्य कुदाल - पिटकं आदाय । सो तं वृणं मूले छिन्देय्य ; मूले छिन्दित्वा पलिखणेय्य ; पलिखणित्वा मूलानि उद्धरेय्य, अन्तमसो उसीरनालिमत्तानि' पि । सो तं थूणं खण्डाखण्डिकं छिन्देय्य | खण्ड खण्डिकं छत्वा फालेय्य । फालेत्वा सकलिकं सकलिकं करेय्य । सकलिकं सकलिकं कत्वा वातातपे विसोसेय्य । वाततपे विसोसेत्वा अग्गिना डहेय्य । अग्गिना डहेत्वा मसि करेय्य । मसिं करित्वा महावाते वा ओपुणेय्य नदिया वा सीधसोताय पवहेभ्य । एवं हिस्स, वप्प, या थूणं पटिच्च छाया सा उच्छिन्नमूला तालात्थुकता अनभावङ्कता आयति अनुप्पादधम्मा |
" एवमेव खो, वप्प, एवं सम्मा विमुत्तचित्तस्स भिक्खुनो छ सतत विहारा........ पजानाति ।
एवं वृत्ते वप्पो सक्को निगण्ठसावको भगवन्तं एतदवोच - " सेय्यथापि, भन्ते, पुरिसो उदयत्थिको अस्सपणियं पोसेय्य । सो उदयं चैव नाधिगच्छेय्य, उत्तरि च किल मस्स विघातस्स भागी अस्स । एवमेव खो अहं, भन्ते, उदयत्थिको वाले निगण्ठे पयिरुपासिं । स्वाहं उदयं चैव नाधिगच्छि, उत्तरि च किलमथस्स विघातस्स भागी अहोसि। एसाहं, भन्ते, अंज्जतग्गे यो मे बालेसु निगण्ठेसु पसादो तं महात्राते वा ओकुणामि नदिया वा सीघसोताय पवामि । अभिक्कन्तं, भन्ते पे० उपासकं मं, भन्ते, भगवा धारेतु अज्जतग्गे पाणुपेतं सरणं गतं " ति । १
..
१. सुत्तपिटके, अंगुत्तरनिकाय पालि, चतुक्कमिपात, महावग्गो, वप्पसुतं ४-२०-५ ; पृ० २१०-२१३ ।