________________
ખંડ સાતમે
દેહા ચેહડી નામ એ આપણું, મચ્છ દેશમેં જાય; વયરાડા રાજા ઘરે, રહિયાં પાંડવ રાય.
૧
હાલ ૧૨૯ મી (ઈણપુર કંબલ કેઈ ન લેશી—એ દેશી ) ક વિપ્રને નામ ધરાવે, રાજાજી અહંકાર રખાવે; ભીમ રઈદાર સેહા, વૃહનડા હરીનંદ કહાયે. નકુલ નિરોપમ નામ ધરાવે,
ગ્વાલ તણું મતિ તે લહું આણું; પંચાલી સેરશ્રી દાસી, માજી રાખ્યા આલા રાસી. ર નગરતણે પરિસર જબ આવે, પિતૃવને હથીયાર છિપાવે; સમીધ તણું તરુ ઉપર ઠાવી,
વાલ સકલ ભય વાત વતાવી. ૩ સમ પિછાણે સેઇ માટી, મૂઢ વિચાલે મારે આંટી; ચતુર શિરોમણી પાંચે ભ્રાતા, એકાંતે મુકી નિજ માતા. ૪ વયરાડા ઘર ચાલી આયા, નિજ નિજ કામેં સયલ લગાયા પૂછતા એ ઉત્તર પાયા, પાંડવ ઘર હમ આપ સવાયા. ૫ પાંડવજી તે અછે વનવાસી, તેહ થકી હમ ફિરા ઉદાસી રાજા ભાખે ભાગ્ય હમારે, દર્શન લાધો આજ તુમહારે. ૬ સુખમેં રહિ એ ઘર સં૫, અછે તુમ્હારે રાજા જ પે; પ્રાત: સમે માજીને વંદે, શીખ લહી સહુએ આનંદે. ૭ સુદેણું નામે પટરાણી, વીર ઘણુની બહેન કહાણ; છિત્તર સે કીચક ભાઇ, નૃપને સાલાની અધિકાઈ.
