________________
ખંડ છો ,
३६७ માત તાત નિજ ભાત સંભારજે, મ કરે ચિત્ત અદેહ સ. કુશલ ખેમરો કાગલ એકલે, ધરજે પ્રિય શું મેહ, સ ચુ. ૧૨ દન કરે નૃપ કુમરી ચાલતાં, આસુ લુહે માત; સ* બેટી ગુણપેટી તું માહરી, સંમારીશ દિન રાત. સયુ-૧૭ મિલણે સુખ વિછડણે દોહિલે, માતપિતા કરે વિલાપ સ. ફિર મિલણે જો પુન્ય ઘણે હવે, તે ઘણે સુખ થાય. સ. ચુ. ૧૪ જિમ તિમ શીખ કરી માતા કહે, બેટી થાય અસુર સત્ર ભાઇ સાથે આવે તાહરે, હસ્થીણુપુર છે દર સ ચુ. ૧૫ માતાને પગે લાગી દ્રૌપદી, રથે બેઠી તિવાર; સત્ર તિહાંથી પાણી આમણુ હુમણી, આવે મહેલ મેજાર. સર ચ૦ ૧૬ નયન ઝરે જિમ જલધર ઉમલ્લો, પામે રતી ન લગાર; સત્ર ખિણખિણું માંહિં બેટી સાંભરે, વિરહ બુરે સંસાર. સ ચુર ૧૭ દાસી દાસ મલીને વિનવે, રાણી શક નીવાર; સ. કુમરી વેગે તુહ ઘરે આવશે,
દિન દશ જિમ તિમ સારુ સાચુ ૧૮ રાણી ઠામ કરી મન આપણે, બેઠી પણું દિલગીર સટ માજી માજી કહતી મુજ દ્રૌપદી, માત કહે કુણુ વીર. સ. યુ. ૧૯ રહથીણાપુર ભણી સહુ રાજવી, ચાલ્યા એના લેય સત્ર પાય લાગી કુપદ હવે કૃષ્ણને, કુમરીને શીખ દેય. સહ ચુર ર૦ પાંડુ મહીપતી સેતિ હલી મલી, સગપણુ રાખણુ સંચ; સ દ્રુપદ રાજા નિજ પુર આવીયા, મલીને પાંડવ પંચ. સ. ચુ. ૨૧ ગજપુર નગર શણગાર્યો ચિહું દિશે.
રીયા લેક અપાર; સત્ર ઉભી ટેલે ટેલે ગોરી, ગાવે મંગલ ચાર. સ. ચુરર
