________________
અડ ચેાથે
ઈદ્રાણી અલગી થકી રે, થાશે સહીય ઉદાર; ભાઅને એહ રૂપ ન મારો રે, જેહવે ભામાં પાસ. ભાભા૧૯ દેવદુલભા થાયશે રે, કૃષ્ણ તણું શી વાત; ભા. રૂખમણું તે પાસંગમેં રે,
નહિં આવે સુણ માત. ભામા૨૦ જે દુ:ખ, તે સુખ જગતમે રે,
દુ:ખ વિષ્ણુ સુખ નવિ હોય; ભાવ કાન સહે વિધાવણે રે, કુંડલ પહેરે સય. ભામા - ૨૧ જે તસવીર પુરી કરી પરે રે,
- તે નવ કંપલી લાલ; ભા દિન ડામેં થાયચ્ચે રે, શોભનીક સુવિશાલ. ભામારર
રૂ રૂ ડરતા રહે રે, ઉદ્યમ નહિં ય લગાર; ભા. આંખ સરીખા માનવી રે, કાજલને શીગાર. ભામા. ૨૩ ઈમ નિસુણ સા ભામની રે, આતુર થઈ અમર; ભા. વિપ્ર વચન વહાલાં કરી રે,
હુઈ વિપરીત તે વાર. ભામાર૪ પરને ચિતે જેહવું રે, તેહવું પાવે આપ; ભા. એ તે પ્રત્યક્ષ દેખજો રે, ભામાં લાગ્યું પાપ. મામા. ૨૫ ભલે આપણી આગશું રે, પર શું કેવી હોઈ; ભા શીર મુંડાવે આપણે રે, ભીમાની પરે જોઈ. ભામા “રદ કીધીથી ઠાકુર ભણું રે, અવર પર અરદાસ; ભા. : ઘેડે ફરી ઉપર ચઢયો રે, તે પરે હુઈ તાસ. ભામા૨૭ ફિરી આવું આગે જઈ રે, જાપ જપે મન શુદ્ધ ભા. ઈમ કહી આગલ ચો રે, કારજ કરીય વિરૂદ્ધ ભામ. ૨૮
