________________
૨૫૦
હરિવંશ દ્વાલ સાગર
અધે જાયા આધલા, હેઈ ફિર તુહ આ૫ હે; કુલ ડડુ દીઠા છે ઘણાં,
મીત્યો ન કાલે સાપ છે. કુદ કી. ચદપિ વાદલ ઢાંકી, તેજ જણાવે ભાણુ હ; કુલ વિણશી જાણ ગોઠડી, વિચ કરે પ્રધાન હે. કુ. કૌ૦ ર૦ લે ઘડે લે હાથીઓ, જે શારે મન ભાય હે; જેહની જેહને સોંપતાં, રોષ કિસ્યો તુમ રાય હે.કુ કૌ૦ ઘેડા હાથી શું કરું. લેશું આછી વસ્તુ છે; કુ માહરા મનમેં ભાવતી, દેખી વસ્તુ સમસ્ત હ. કુટ કો આછીમે આછી ઘણી, આછી કુમરી જાય છે સેઈ આપે મુજ ભણું, હરીરલીયાયત હેય હે કુરુ કી. ર૩ થારે તો એ હાસ્ય છે, પણ માહરે એ સાચ હે; તે હું જા બાપને, પાલું બેલી વાચ હો. કુ. જિમ જિમ હઠ પિખી, પાતશાહ કે પાસ હે; કુટ તિમ હઠ પાછું હું ઘણે,
તે દેજે શાબાશ હે કુ. કૌ૦ ૨૫ ઢાલ ભલી અહેરમી, કૌરવશું સંવાદ હે; કુટ ગુણસાગર જશ પાવશે,
પૂરવ પુન્ય પ્રસાદ હે. કુદ કી રદ
દોહા
રે રે નિર્લજ દીઠ તું, ભાંખે કિસ્યું ગેમાર; સેડ દેખી બૂર આપણી, કિજે પાવ પસાર. ૧
