________________
અંક ચોથો કૌરવ બોલે ભીલડા, બેલ વિચારી બોલ છે; કે ત્યું હમ ભાલ્યા વાણીયા,
આપે દમડા ખેલ હ. કુ. કૌ. ૧૦ કૃષ્ણ કહ્યો છે મુજ ભણું,
મહારા દેશ મજાર હે; કુ વસ્તુ ભલી તે તાહરી,
હું છું કૃષ્ણ કુમાર હે. કુકૌ. ૧૧ તુમ્હ સરખા છે કેટલા, કૃષ્ણ તણે ઘર નંદ હે કુ . મુજ સરીખે તે હું જ છું,
કૃષ્ણ તેણે કુલ ચંદ હો, કુછ કૌ. ૧૨ તું સાચે રે તું સાચે, માતા જાયે રત્ન હે; કુ. રત્ન અછું ચિતામણી,
કર્યું ન કરે તુમ યત્ન હે. કુકૌ. ૧૩ યત્ન કરે સા અતિ ઘણું,
પૂજે યા તુજ પાય હો; કુ એ આવી હાથે વિહથ મેં,
જીભ કયા સ્યુ થાય છે. કુ કી ૧૪ તે હું જાયે કૃષ્ણને, મારું થારો માન હો; કુટ ઠાકુર કરડા ચાહીએ, એ ગે એહ મેદાન હે. કુકૌ૦ ૧૫
ત્યાં લગે તેમની વ્યાપના, જ્યાં લગે ન ઉગે સૂર હો; કુ. નાચે કૂદે હરણલ, નાયો સિંઘ હજૂર છે. કુ. કૌ. ૧૬ કૌરવ તુહ કપટી ઘણું, કપટ તણે બલ જોઈ હે; કુ ભૂમિ છેડાવી પાંડવા,
રીશ ઘણી મુજ સેઈ છે. કુ. ક. ૧૭ એથી નોધી ન થાહરી, જઠ કરે ગૂમાન હે; કુ. વડમાતા વ્યભિચારિણી, થારા એહ વખાણ હો. કુક કૌ૦ ૧૮
