________________
હરિવંશ રાસાર
દેહ ને
શ્રી પરવુમન હર્યા પછે, વિતક વિ જેહ સંક્ષેપે તુમેં સાંભલે, મુજ કહેતાં ભવિ તેહ. તતક્ષણ જાગી રૂખમણ, બાલ ન દેખે પાસ; હિડે ઝાલ ઉઠી ઘણું, આવી મુછ તાસ. સચેતન કીધી સતી, ફિરફિરી મુછય; કુમાર ન શેઠે પાઈ, કરુણપણે વિલલાય.
૩
ઢાલ ૬૫ મી હી યિણ રાધા કિમ રહે અથવા સીતાજી દયે રે એવિભડો-એ દેશી હાથાશું હેડે હણે, કુરલે સા અસરાલ; દીન વચન ભાંખે ઘણું, કીધું કિસ્યું રે દયા.
વિલ રાણી રૂખમણ. રે સુંદર સુકુમાલ, કિહાં ગયે મુજને તજી;
એ દુ:ખ ઝાલકરાલ, વિલ૦ ઉડી ઉઠે કરકરી, વેદના સહી ન જાય; જાયા તુજ સમ કે નહિં, જે દેખ્યાં સુખ થાય. વિ. ગુડથી મીઠી ખાંડ એ, ખાંડા સાકર જોય; સાકરથી અમૃત ભલે, પુત ન પુગે કેય. વિ. પુત પતિમાં ગણે, પુતિ સપુતિ નામ; એ મરે અઉતણી ભૂતણી, વિષ્ણુ પુતા એ કામ. વિ. દિશ સુણ વિણ બાંધવા, ઘર સુને વિષ્ણુ પુત; પુત નેતા બાહિરે, કુણ રાખે ઘર સુત. વિ૦ ૬ બહુલે મિલીએ સાજને, હેત ઘણું ગુણગ્રાણ; પુત નેતા બાહિરે, કુણ લેવા નામ. વિ૦ ૭
