________________
मित्रानंद
॥ ५ ॥
अर्थः- पछी रोमांचित शरीरवाळो ते मंत्री कमलोवडे घणा वखतसुधी ते मणिने पूजीने, तथा पछी सैन्यनो समूह रचीने संध्या काळे (पोताना) नगर तरफ गयो. ॥ १८ ॥
अथाब्जैर्मणिमभ्यर्च्य रोमाञ्चितवपुश्चिरम् । विरचय्य चमूचक्रं सायं सोऽगात्पुरं प्रति ॥ १९ ॥ अर्थः- पछी ते मित्रानंदमंत्रीए हाथी, घोडा तथा रथोना समूह सहित डंकाओनी गर्जना करीने ते सैन्योथी ते नगरने | घायो ॥ १९ ॥
राजवाजिरथाभोगमग्न निस्वाननिस्वनः । तैर्बलैर्वलयामास मित्रानन्दोऽथ तत्पुरम् ॥ २० ॥
अर्थः- आ नगरीने कोणे घेरो घाल्यो छे ? ए जाणवाने राजाए बातमीदारोने मोकल्या, तेओने जोइ मंत्रीए कहुं के, ||२०|| कचकार पुरीरोधमिति बोधकृते नृपः । हरिकान्प्रेरयामास तान्प्रेक्ष्य सचिवोऽब्रवीत्॥२१॥
अर्थः- अरे ! भुजाबलना गर्वथी नष्ट थयेल छे. घणा भाग्योना समूहनी उत्पत्ति जेनी एवा ते राजाने तमारे मारा कहेवाथी एम कहे के, ॥ २१ ॥
भुजागर्वपराभूतभूरिभाग्यभरोद्भवः । अये मद्वचसा वाच्यो भवद्भिरिति भूपतिः ॥ २२ ॥
अर्थ :- पुण्यथी प्राप्त थयेल छे, सैन्यनो समूह जेने एवो ते मित्रानंद आवी पहोंच्यो छे, अने तुं तो पोताना पराक्रमयी जगतने पण दबावनारो छे, माटे तेनी साथे लडवाने बहार आव ? ।। २२ ।।
पुण्यात सैन्यसंदर्भो मित्रानन्दः समागमत् । विक्रमाक्रान्तविश्वोऽसि संप्रहतु बहिर्भव || २३ ||
चरित्रं
॥ ५ ॥
