________________
જા ઘાની વેદનાથી મૃત્યુ
થકા
કુમાર પણ કર્મોવડે જીવતા ભટકતા તે દીપડાથી ભયંકર થયેલા વનમાં આવી ચડયો. પાપથી નષ્ટ થયેલા મળવાળા તે જેવામાં ત્યાંથી નાસવા જાય છે તેવામાં પૂર્વના વેરથી તે ક્રોધાતુર થયેલા દીપડાએ ત્યાં જ તેને મારી નાખ્યા.
પામ
પછી તે સૂરકુમારના જીવ તે જ વનમાં ભિલ્લુપણું પામ્યા. ત્યાં શિકારથી વૃદ્ધિ પામેલા પાપવાળા તેને તે જ દીપડાએ મારી નાખ્યા. ક્રોધના આવેશથી અંધ થયેલા તેના ભાઇઆએ તે દીપડાને પણ મારી નાખ્યા. પછી તે બન્ને તે જ પર્વતના વનમાં વરાહા થયા. ત્યાં પણ ત્રણ વર્ષની ઉમરવાળા, પ્રગટપણે દ્વેષ રાખનારા અને પરસ્પર લડવાના વ્યસનમાં આસક્ત થયેલા એવા તે તેને શિકારીઓની ટાળીએ મારી નાખ્યા. પછી ફાઇ બીજા વનમાં તે બન્ને હિરા થયા, ત્યાં તેવી જ રીતે દ્વેષથી લડી મરતા એવા તે બન્નેને કેાઇ ભિલ્વે મારી નાખ્યા. પછી કોઇ હાથીના ટોળામાં તે હાથીના બચ્ચાં થયાં, અને ત્યાં પશુ પરસ્પર લડતા થકા ટાળાંથી વિખૂટા પડી જવાથી તે બન્નેને ભિન્નોની ટોળીએ પકડી લીધા.
અનુક્રમે તે અન્નેને ચંદ્રરાજા પાસે લાવવામાં આવ્યા. ત્યાં વારંવાર લડી મરતા એવા તે બન્નેને મહાવતા બહુ મુશ્કેલીથી મૂકાવતા હતા. એવામાં એક દિવસે ત્યાં કેવલજ્ઞાનરૂપી પ્રકાશથી તેજસ્વી થયેલા, જૈનશાસનમાં સૂર્ય સરખા સુદન નામના મુનિરાજ પધાર્યા. તે વખતે તે રાજા ભક્તિથી ગભીર મનેાવૃત્તિને
