________________
દ્વિતીય સ્તબક/શ્લોક-૧૪પથી ૧૮૫ શ્લોક :
योगावञ्चकशक्त्या, त्वमपि विभुं वस्तुतः प्रपन्नोऽसि ।
इच्छामो योजयितुं, विशेषभक्तावथास्य त्वाम् ।।१७०।। શ્લોકાર્ચ -
યોગાવંચક શક્તિથી તું પણ=પ્રસ્તુત દ્રમક પણ, વસ્તુતઃ વિભુને પામેલો છે, આમની=સિદ્ધના જીવોની, વિશેષથી ભક્તિમાં તને યોજવા માટે અમે ઈચ્છીએ છીએ.
ગુણવાનના ગુણોનો યોગ અવંચક થાય તે યોગ અવંચક છે, અને ભગવાનના સદનને જોઈને કંઈક ગુણનો રાગ દ્રમુકને થયો તેથી ગુણવાન એવા જિનસદનનો યોગ અવંચક થયો. તે યોગાવંચક શક્તિથી તે સિદ્ધભગવંતને વસ્તુતઃ પામ્યો છે. હવે અમે તને વિશેષગુણની પ્રાપ્તિ દ્વારા સિદ્ધભગવંતની ભક્તિમાં યોજવા ઇચ્છીએ છીએ. એમ ગુરુ પ્રસ્તુત દ્રમકને કહે છે. ll૧૭૦માં શ્લોક :
सा च गदतानवात् स्यात्, क्षणे क्षणे भेषजत्रयीभोगात् ।
तत्स्थेयमत्र भवता, भुञानेन त्रयमिदानीम् ।।१७१।। શ્લોકાર્થ :
અને તે=વિશેષ ભક્તિ, ક્ષણે ક્ષણે ભેષજત્રયના ભોગથી, રોગના અલ્પપણાથી થાય. તે કારણથી અહીં જિનસદનમાં, હમણાં ત્રયને રત્નનયને, ભોગવતા તારા વડે રહેવા યોગ્ય છે.
વિશેષ ભક્તિ પ્રગટ કરવા અર્થે સમ્યજ્ઞાન, સમ્યગ્દર્શન, અને દેશવિરતિ રૂપ ચારિત્ર એ રૂ૫ રત્નત્રયીને ભોગવતા તારે જિનસદનમાં રહેવું જોઈએ.l/૧૭ના શ્લોક :
दास्यति च मद्दया यत् तद्भुक्त्वा त्वं विशेषतो नृपतिम् । आराध्य तत्प्रभावाद् भवितासि नृपोत्तमप्रकृतिः ।।१७२।।
