________________
૧૭૪
વૈરાગ્યફાલતા ભાગ-૨
શ્લોક :
क्रमेण वर्द्धमानोऽसौ, तस्यां स्नेहं परं दधौ ।
पुनः सूरिरथायातस्तत्पार्श्वे तं निनाय सा ।।१२०।। શ્લોકાર્ચ -
ક્રમથી વધતો એવો આકપંડરીક, તેણીમાં=પ્રજ્ઞાવિશાલા સાધ્વીમાં, અત્યંત સ્નેહ ધારણ કરે છે, હવે ફરી સૂરિ આવ્યા=શંખપુર નગરમાં આવ્યા, તેની પાસે સૂરિ પાસે, તેને=પંડરીકને, તે સાધ્વી, લઈ ગઈ. ll૧૨૦II શ્લોક :
स तं सदागमं वीक्ष्य, परं हर्षमुपागतः ।
श्रुत्वाऽस्तपापस्तद्वाचं, चिन्तयामास चेतसि ।।१२१ ।। --- કાર્ય - -- -
તે સદાગમનને જોઈને તેત્રપુંડરીક, પરં હર્ષને પામ્યો, અસ્તપાપવાળા એવા પુંડરીકે તેમના વચનને સાંભળીને સદાગમના વચનને સાંભળીને, ચિતમાં વિચાર કર્યો. ૧૨૧II શ્લોક :
धन्येयं नगरी यस्यां, वसत्येष सदागमः ।
स्याद् यद्ययमुपाध्यायः, पठाम्यस्यान्तिके श्रुतम् ।।१२२।। શ્લોકાર્ચ -
આ નગરી ધન્ય છે જેમાં આ સદાગમ વસે છે, જો આ ઉપાધ્યાય થાય, આમની પાસે શ્રુતને હું ભણું. ૧૨થી શ્લોક :
अयं प्रज्ञाविशालाया, भावस्तेन निवेदितः । आपृच्छ्य पितरौ साऽथ, तं तच्छिष्यमचीकरत् ।।१२३।।
