________________
(૨૧) દ્વિતીય? પ્રસ્તાવ
સુમિત્રકુમાર પ્રિયંગમંજરી સાથે પાણિગ્રહણ કરીને દિવ્યાલંકાર ધારણ કરનારી તેની સાથે સર્વ પ્રકારે મહેશ્વરની જે શોભવા લાગ્યા. કુમાર તેની સાથે તે નગરમાં રહેતા સતે નેહ સહિત ને આનંદ સહિત વિકસીત દેહથી ગુખભેગ ભોગવવા લાગ્યા. એવામાં વસંતઋતુ આવી એટલે હિંચોળા પર બેસવા વડે અને પુષો ને ફળો ચુંટવા વડે ઉદ્યાન અને કાનનમાં કીડા કરવા લાગ્યા. એકદા નદીમાં પેસીને જળક્રીડા કરતાં પ્રિયંગુમંજરીને કિનારે મૂકેલે કંચુક જળ કલ્લોલમાં તણાઈ ગયો. લજજારહિતપણે જળક્રીડા કરીને કિનારા પર આવ્યા ત્યારે પ્રિયંગુમંજરીએ પિતાના કપડામા કંચુક ન દીઠે, એટલે તેણે રાજકુમારને કહ્યું કે--“હે
સ્વામિન! મારે કંચુક અહીં જ મૂકયો હતો તે કયાં ગયો તેની ખબર પડતી નથી. તે સાંભળીને સુમિત્રે જળમાં, - ળમાં, આકાશમાં સર્વત્ર જોયું, પણ અભવ્ય જીવ જેમ બેલિબીજ ન પામે તેમ તેને કંચુક મળી શકે નહીં. એટલે કુમારે તેને કહ્યું કે “હે પ્રિયા ! મહેલ તરફ ચાલ, ત્યાં આ કંચુકની જેવા બીજા ઘણા કંચુકે છે તેમાંથી તને ગમે તે ગ્રહણ કરજે.”
આ પ્રમાણે કહીને પ્રિયા સાથે તે રાજમહેલમાં આવ્યો. લીલાપૂર્વક તેની સાથે વિષયસુખ ભેગવતાં તે કુમારે કેટલેક કાળે વ્યતીત કર્યો. આ બાજુ નદીના પ્રવાહમાં તણાતો કંચુક ત્વર્ણિત ગતિથી શ્રીવિજય નગર નજીક નીકળે. તરીયાએ નદીમાં પ્રવેશ કરીને તે કંચુક લઈ લીધે અને અત્યંત આનંદથી મકરધ્વજ રાજાને ભેટ કર્યો. સેનાની
