________________
(૧૧૦) अहो कैश्चित्कर्मानुदय गत मानीय रभसा दशेष निळूत प्रबल तपसा जन्म चकितैः ।। स्वयं यद्यापातं तदिह मुदमा लंब्य मनसा न कि सधैं धीरैरतुल सुखसिद्धि व्यवसितैः॥
ભાવાર્થ –નિંદિત કર્મના ઉદયથી અતિ ભય પામતા કેટલા પુરૂષે નહિ ઉદય પામેલા કમને ઉદય કરીને પિતાના તપના બળવડે સમગ્ર કમને તત્કાળ નાશ કરે છે અને કેટલાક પુરૂષે તે મનમાં હર્ષ ધારણ કરીને, આવેલાં સારાં વા નરસાં કર્મના ઉદયને સહન કરે છે. એ અતિ આશ્ચય છે. બરાબર છે કે, મોક્ષસુખની સિદ્ધિ કરવામાં નિશ્ચયવાળા ધીર પુરૂષે શું શું સહન કરી શક્તા નથી, અર્થાત સહન કરી શકે છે.
पुनरपि सहनीयो दुःख पाकस्तवायं, न खलु भवति नाशः कर्मणां संचितानाम् ॥ इह सह गणयित्व। यद्यदायाति सम्यक्
सद सदिति विवेकोऽन्यत्र भूयः कुतस्ते ॥ અનુકૂલ ઉસર્ગ ૨. દેવકૃત પ્રતિકૂલ ઉપસર્ગ, ૩ મનુષ્યકૃત અનુકૂલ ઉપસર્ગ, ૪. મનુષ્યકૃત પ્રતિકૂલ ઉપસર્ગ, ૫. તિર્યંચકૃત અનુકૂલ ઉપસર્ગ . તિર્થં ચકૃત પ્રતિકૂલ ઉપસર્ગ
તને
