________________
तृतीयः प्रस्तावः
३०१ रायाऽवि सबलवाहणो तदणुसारेण य(गच्छइ) कमेण य पत्तो वेयड्ढपव्वयस्स नियंबदेसं । तत्थ य खंधावारं निवेसावेइ। वेयड्डगिरिकुमारदेवोऽवि पुव्वनाएण चलियासणो विविहालंकारहत्थो सेवं पडिच्छइ। कइवयदिणाणंतरं च तिमिसगुहासमीवमुवागयस्स चक्किणो अट्ठमभत्ततवचलियासणो कयमालयदेवो भालयलविलुलंतकरकमलो झडत्ति चक्खुगोयरमागओ। थीरयणजोग्गं रयणालंकारं अन्नाणि य विविहाणि भूसणाइं पणामेइ । आणानिदेसं च बहुमन्निऊण गए तंमि राया विजयसेणं सेणावई रयणभूयं सद्दाविऊण एवं वागरेइ-'भो विजयसेण! गच्छाहि तुमं सिंधुमहानईए पच्चत्थिमिल्लदेसं नगनगरागराइपरिक्खित्तं सिग्धं साहिऊण एहित्ति । 'जं देवो आणवेइत्ति विणएण सासणं पडिच्छिऊण सेणाहिवो विहियतकालोचियमज्जणाइवावारो, महापरक्कमो, तेयंसी, मेच्छभासाविसारओ, विस्सुयजसो, पवर कुंजरखंधाधिरूढो, सन्नद्धबद्ध कवओ,
चक्ररत्नं वैताढ्यपर्वताभिमुखं गन्तुमारब्धम् । राजाऽपि सबलवाहनः तदनुसारेण च (गच्छति) क्रमेण च प्राप्तः वैताढ्यपर्वतस्य नितम्बदेशम् । तत्र च स्कन्धावारं निवेशयति । वैताढ्यगिरिकुमारदेवः अपि पूर्वन्यायेन चलिताऽऽसनः विविधाऽलङ्कारहस्तः सेवां प्रतीच्छति । कतिपयदिनान्तरं च तमिस्रागुहासमीपमुपागतस्य चक्रिणः अष्टमभक्ततपश्चलिताऽऽसनः कृतमालकदेवः भालतलविलुलत्करकमलः झटिति चक्षुगोचरम् आगतः। स्त्रीरत्नयोग्यं रत्नाऽलङ्कारमन्यानि च विविधानि भूषणानि अर्पयति । आज्ञानिर्देशं च बहुमन्य गते तस्मिन् राजा विजयसेनं सेनापति रत्नभूतं शब्दाप्य एवं व्याकरोति-'भोः विजयसेन! गच्छ त्वं सिन्धुमहानद्याः पाश्चात्यदेशं नग-नगराऽऽकरादिपरिक्षिप्तं शीघ्रं साधयित्वा एहि' इति। 'यद् देवः आज्ञापयति' इति विनयेन शासनं प्रतीच्छ्य सेनाधिपः विहिततत्कालोचितमज्जनादिव्यापारः, महापराक्रमः, तेजस्वी, म्लेच्छभाषाविशारदः, विश्रुतयशाः प्रवरकुञ्जरस्कन्धाऽधिरूढः, सन्नद्धबद्ध कवचः,
કર્યો. ત્યાંથી કેટલાક દિવસ પછી તે તમિસાગુફાની સમીપે ગયો, અને અઠ્ઠમતપ કરતાં આસન ચલિત થવાથી, કૃતમાલ દેવ લલાટે અંજલિ જોડી તરત જ નરેંદ્ર પાસે આવ્યો. તેણે સ્ત્રીરત્નને યોગ્ય રત્નાલંકાર તેમજ બીજાં વિવિધ આભૂષણો અર્પણ કરીને પ્રણામ કર્યા અને તેની આજ્ઞાને બહુમાન્ય કરી તે સ્વસ્થાને ગયો. પછી રાજાએ રત્નભૂત વિજયસેન સેનાપતિને બોલાવીને કહ્યું- હે વિજયસેન! તમે પર્વત, નગર-ખાણાદિ યુક્ત સિંધુ મહાનદીના પશ્ચિમ ભાગે આવેલ દેશ સાધીને સત્વર પાછા આવો.” એટલે “જેવી દેવની આજ્ઞા' એમ વિનયથી શાસન સ્વીકારી સેનાપતિ, તે સમયને ઉચિત મજ્જનાદિ કર્મ કરી, પરાક્રમી, તેજસ્વી, મ્લેચ્છ-ભાષામાં વિશારદ, યશથી વિખ્યાત, કવચ બાંધી સજ્જ થયેલ, પીઠપર જેણે કસીને બાણનું ભાથું અને ધનુષ્ય બાંધેલ છે, અનેક ગણનાયક તથા દંડનાયક-કોટવાલથી પરવરેલ, ધવલ છત્રને જેણે ધારણ કરેલ છે, નિર્મળ ચામરો જેનાપર ઢળી રહ્યાં છે અને વાજિંત્રોના નાદથી દિશાઓને જેણે બહેરી કરેલ છે એવો તે શ્રેષ્ઠ હાથી પર આરૂઢ થઇને સિંધુ નદીના