________________
ઉપમિતિભવપ્રપંચા કથા ભાગ-૬ | પંચમ પ્રસ્તાવ
૯૧ ततस्तां दृष्ट्वा यावदहमभिलाषोत्त्राससंकीर्णं रसान्तरमनुभवामि तावदुत्पाटितस्तया नेतुमारब्धो गगनमार्गेण, ततोऽहं
તેથી તેને જોઈનેeતેવી સ્ત્રીને જોઈને, જેટલામાં હું અભિલાષ અને ઉત્રાસથી સંકીર્ણ એવા રસાંતરને અનુભવું છું, તેટલામાં તેણી વડે ઉપાડાયેલો એવો હું ગગનમાર્ગથી જવા માટે આરંભ થયો, શ્લોક :
हा कुमार कुमारेति, रटन्नुच्चैः सुविह्वलः ।
नीत एव तया दूरं, भो विद्याधरयोषिता ।।२५६।। શ્લોકાર્ચ -
ત્યારપછી મોટેથી હે કુમાર ! હે કુમાર ! એ પ્રમાણે બૂમ પાડતો અત્યંત વિક્વલ એવો હું તે વિધાધર સ્ત્રી વડે દૂર લઈ જવાયો. ર૫૬ll શ્લોક :
पयोधरभरेणोच्चैः, सस्नेहमवगृहितः ।।
चुम्बितश्च बलाद्वक्त्रे, प्रार्थितो रतकाम्यया ।।२५७।। શ્લોકાર્ચ -
વળી, અત્યંત સ્તનના ભરાવાથી, સ્નેહપૂર્વક અવમૂહિત કરાયેલો અને બલાત્કારથી મુખમાં ચુંબન કરાયેલો રમવાની ઈચ્છાથી પ્રાર્થના કરાયો. રિપછી બ્લોક :
तथा रक्तापि सा बाला, विषरूपा प्रभासते ।
कुमार! वरमित्रेण, त्वया विरहितस्य मे ।।२५८ ।। શ્લોકાર્થ :
અને હે કુમાર ! વરમિત્ર એવા તારાથી વિરહિત એવા મને રક્ત એવી તે પણ બાલા વિષરૂપ પ્રતિભાસે છે. ર૫૮ll શ્લોક :
चिन्तितं च तदा मया, यदुतअनुरक्ता सुरूपा च, यद्यप्येषा तथापि मे । वरमित्रवियुक्तस्य, न सुखाय प्रकल्पते ।।२५९।।
