________________
પ્રાચીનપ્રથમકર્મગ્રન્થ
આદેય નામકર્મનો ઉદય હોતે છતે પ્રવૃત્તિ અને જીવોનું ખોટું પણ વચન લોક બહુ માને છે તે આદેય નામકર્મ છે. અનાદેય કર્મના ઉદયથી યોગ્ય પણ વચન માનતા નથી તે અનાદેય નામકર્મ છે. ૧૪૬.
૭૨
जस्सुदपणं जीवो लहइ हु कित्तिं जसं च लोगम्मि । तं जसनामं कम्मं अजसुदए लहइ विवरीयं ॥ १४७ ॥ જે કર્મનાં ઉદયથી જીવ લોકમાં કીર્તિ અને યશને પામે છે તે યશનામકર્મ છે. અપયશનામકર્મના ઉદયથી વિપરીત થાય છે. તે અપયશનામકર્મ છે. ૧૪૭.
देहंगावयवाणं लिंगागिड़ जाइ नियमणं जं च । तहिँ सुत्तहारसरिसो निम्माणे होइ हु विवागो ॥ १४८ ॥ સૂત્રધારની સમાન-શરીર, અંગો, અવયવો, લિંગ, આકૃતિ અને જાતિઓનું જે નિર્માણ (રચના કરવી) કરવું તે નિર્માણ નામકર્મનો જ વિપાક છે. ૧૪૮.
उदए जस्स सुरासुरनरवइनिवहेहिँ पूड़ओ होइ । तं तित्थयरं नामं तस्स विवागो उ केवलिणो ॥ १४९ ॥ જે કર્મનો ઉદય હોતે છતે દેવો, દાનવો અને રાજાઓના સમુહો વડે પૂજાયેલા છે તે તીર્થંકર નામકર્મ છે. તેનો ઉદય કેવલી ભગવંતોને જ હોય છે. ૧૪૯.
भणियं नामं कम्मं अहुणा गोयं तु सत्तमं भणिमो । तं पि कुलालसमाणं दुविहं जह होइ तह भणिमो ॥ १५० ॥ આ પ્રમાણે નામકર્મ કહ્યું. હવે સાતમું ગોત્રકર્મ અમે કહીએ છીએ. તે ગોત્રકર્મ પણ કુંભાર સમાન બે પ્રકારવાળું જેમ છે તેમ અમે કહીએ છીએ. ૧૫૦.