________________
પ્રાચીનપ્રથમકર્મગ્રન્થ મૂળ
જસ્સુદએણં જીવો, વરવસભગઈએ ગચ્છઇ ગઈએ। રસા સુહિયા વિહગગઈ, હંસાઈણું ભવે સા ઉ ||૧૨૮॥ જસુદએણે જીવો, અમણિટ્ટાએ ઉ ગચ્છઇ ગઈએ સા અસુભા વિહગગઈ, ઉટ્ટાઈણું ભવે સા ॥૧૨૯॥ તસ-બાયર-પજ્જતં, પત્તેય-થિરં સુભં ચ સુભગ ચ । સૂસર-આઇજ્જ-જસં, તસાઇદસર્ગ ઇમં હોઇ || ૧૩૦ || આઇમ્મિ તસચઉક્કે, થિરાઇછક્કે તુ ઉવરિમં હોઇ । થાવરદસગં અહુણા, થાવર-સુહુમ્ અપજ્જત્તે ॥૧૩૧ ॥ હોઇ તહા સાહાર, અસ્થિર અસુભં ચ દૂભગ ચેવ । દૂસરણાઇજ઼ેહિં ય, અજસેહિં ય બીયદસગંતુ ॥૧૩૨॥ આઇમ્નિ થાવરચી, સુહુમતિગં ઉવિરમં ભવે ઇત્ય । અથિરાઇછક્કમુવરિં, વિવાગભેયં અઓ મણિમો ।।૧૩૩ તસનામુદએ જીવો બેઇદિયમાઈ જાઇ જીવેસુ । થાવરનામુદએ પુણ, પુઢવીમાઈસુ સો જાઈ ॥ ૧૩૪ ॥ બાયરનામુદએણં, બાયરકાઓ ઉ હોઇ સો નિયમા । સુહુમેણ સુહુમકાઓ, અંતમુહુત્તાઉઓ હોઇ ।।૧૩૫ || આહારસ૨ીરિંદિયપજ્જીઆણપાણભાસમણે । ચત્તારિ પંચ છપ્પ ય, એગિંદિયવિગલસન્નીણું ||૧૩૬॥ એયાસિં નિષ્ફત્તી, ઉદએણં જસ્સ હોઇ કમ્મસ । તે પજ્જાં નામ, ઇયરુદએ નસ્થિ નિષ્ફત્તી ૧૩૭॥
૧૪
૧ ‘વસહ’ઇતિ વા । ૨ ‘“સા સુહયા’’ઇતિ।૩ ‘અમણીહાએ ય’’ઇતિ।૪‘થાવરસુહુમં ચ સાહાર ||૧૩૧॥ તહ હોઇ અપજ્જતં” ઇતિ । ૫ ‘વિવા ગભેઓ ઇમો ભણિઓ’’ ઇતિ, “વિવાગભેઓ ઇમો હોઇ’ઇતિ વા પાઠઃ ।૬ “જાઈસુ’ઇતિ।૭“ણું”ઇતિ । ૮ ‘‘ય’ઇતિ।