Page Text
________________
અવંતિનું આધિપત્ય
૧૮૫
ઉપર જણાવ્યા પ્રમાણે, ગજિલ્લનાં અને તેના કુટુમ્બનાં સુસ ંસ્કૃત નામેા પરથી અને તેના વતન તથા લગ્નાસિબધ પરથી લાગે છે કે, તે ભારતીય કેાઈ જાતિના રાજવંશના પુરુષ છે, નહિ કે વિદેશી કેાઈ જાતિના રાજવ'શના. હિ॰ થે॰ તે સ્પષ્ટ શબ્દેમાં લખે છે કે, “ ગઈ ભિલ્લુ મૌય વશીય નભાવાહનના પુત્ર હતા.” આ નલેાવાહન મશેાકના પુત્ર તિષ્યગુપ્તના પુત્ર ખલમિત્રના પુત્ર હતા એમ પણ એ થેરાવલી કહી રહી છે તેથી તેના મતે સિદ્ધ થાય છે કે, ગભિન્ન અશાકના વંશજ અને મૌર્ય જાતિના હતા. થેરાવીની આ હકીકતને ખીજે કયાંયથી સમર્થન મળતું નથી અને કોઈક વખતે લેખકેા પૂત્ર રાજાના કૌટુમ્બિક અનુગામી રાજાને, તે પૂ'ના રાજાના પુત્ર છે કે નહિ એવી સંશયિત સ્થિતિમાં, તેના પુત્ર તરીકે જ લખતા જણાયા છે. આ હકીકત ધ્યાનમાં લઈ થેરાવલીના સ્પષ્ટ કથ નને બાજુએ રાખતાં, કદાચ, ગભિન્ન નભેાવાહનના પુત્ર ન હોય અને તે તેના કૌટુમ્બિક સંબંધી હાય તેા ના નહિ અશેાકથી અથવા તેથી પણ પહેલાંથી ચાલી આવતી રીત મુજબ, સંપ્રતિના રાજવકાલમાં મૌય રાજકુમારા ચિત વારસામ ́ધ તા વિચત નીમાયલા તરીકે જ્યાં ત્યાં સુખાગિરિ કરતા હતા અને તે ત્યાં ત્યાંના પ્રદેશમાં સામાન્ય રીતે રાજા તરીકે ઓળખાતા હતા. એ સૂક્ષ્માએ સ'પ્રતિના રાજ્ય પછી કાઇ વહેલા તે કોઇ માડા સાચા જ રાજા મની બેઠા હતા. આનત દેશમાં નીમાયેàા કામ રાજકુમાર સુમે પણ સ્વતન્ત્ર થઈ એવી જ રીતે ત્યાંના રાજા બન્યા હાય અને તેના વાંશજ આ આલે. ખાતા ગર્દ'બિલ્લ હાય. કેટલાકા ગઇ'બિલ્લને તુષાર કે તુઆર વંશના કહે છે. કૌશામ્બીના શિલાલેખમાં તીવરનું નામ ઉત્કીર્ણ થયું છે અને એને અશેાકના પુત્ર માનવામાં આવે છે. આ તીવરનું તે તુવાર કે તુઆર નહિ થયું હોય અને ગભિલ્લુ એ તીવરના વંશજ નહિ હાય શું? વળી ગઈ બિલ્લવશના શરૂઆતના રાજાએ ગ ંધવ સેન, વિક્રમસેન, નભ:સેન, એમ સેનાન્ત છે, તેથી કલ્પના થાય છે કે, સંપ્રતિના રાજ્યાન્ત સમયની લગભગ રાજ ગૃહીમાં અશાકના વંશજ વૃષસેન ગાદીએ આવ્યેા છે, એ વૃષસેનના વંશજ આ ગભિટ્ટ નહિ હાય શું? અચેકના પુત્ર તીવર અને તીવરના પુત્ર સાભાગસેન તથા સેાભાગસેનના પુત્ર વૃષસેન હાય અને એના વંશજ ગભિન્ન હાય, આવી પશુ કલ્પના ગભિટ્ટની પૂર્વ વહેંશાવલી વિષે કરી શકાય તેમ છે. પરંતુ ઉપરીક્ત કલ્પનાઓને કાઇ જાતના મજબૂત આધાર મળ્યા સિવાય નૅલેાવાહનને અપુત્રીએ માની તેનેા વારસદાર તેના કોઇ કૌટુમ્બિક કલ્પવા એના કરતાં ‘ગભિલ્લુ નલેાવાહનને પુત્ર હતા' એવા હિમવંત થેરાવલીના સ્પષ્ટ કથનને સ્વીકારવું એ જ વધારે વાજબી છે, પછી ભલેને, તે કથનને ખીજી તરફથી સમર્થન ન પશુ મળતું હાય. આ ગભિલ્લના સંબધમાં ખરી વાત એ જ હોવી ઘટે છે કે, નલેવાને ઉજ્જયિનીની ગાદી પર આવ્યા પછી લાટ અને આનર્ત આદિ પ્રદેશના સૂબા તરીકે પેાતાના વડીલ પુત્ર ગભિલ્લુને નીમ્યા હશે; પર ંતુ ક્ષદ્વરાટ નહુપાણુના ભરૂચ પર લશ્કરી દખાજી થયા બાદ ગર્દેશિત પુરેપુરા સ્વતન્ત્ર ન રહી શકચે હોય, અથવા તે આનતના પ્રદેશને જ સાચવી રાખી ત્યાં રહેતા ડાયકે જ્યાં સમય
૨૪
| SR No. | 022698 |
| Book Title | Avantinu Aadhipatya Yane Mahavir Nirvan Pachi 605 Varsh |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Siddhimuni |
| Publisher | Mafatlal Zaverchand pandit |
| Publication Year | 1953 |
| Total Pages | 328 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 35 MB |