________________
( ૨૦ ) પુત્ર થયો છે. એણે પૂર્વ ભવે ભૂખ્યા તરસ્યા અનેક જીવ ઉપર દયા કરી છે, તેના પ્રભાવે એને ગુણવંત પુત્રો થયા છે, અને તિલ્હણને જીવ નરકથી નીકળીને તારે દૉ નામે નાને પુત્ર થયો છે. એણે પૂર્વભવે મનુષ્ય અને તિર્યંચનાં બાળકને વિયેગ કરાવ્યું, તેથી એને છોકરાં થતાં નથી.”
એવાં ગુરૂના વચન સાંભળી બેઉ ભાઈને જાતિસ્મરણ જ્ઞાન ઉપન્યું, તેથી પૂર્વ ભવ દીઠામાં આવ્યા, અને વૈરાગ્ય પામી સમક્તિમૂળ બાર વ્રત લીધાં. ચારણમુનિ આકાશમાર્ગે ચાલતા થયા. પછી ઘણા કાળ સુધી શ્રાવકધર્મ પાળી બને ભાઈઓએ દીક્ષા લીધી. સમાધિમરણે મરણ પામી દેવલેકે દેવપણે ઉપન્યા.
જીવદયા જિનવર કહી, જે પાળે નર નાર; પુત્ર હવે શૂરા સબળ, તેહને રંગ મઝાર.
ઇતિ દેસલ અને દાની કથા. હવે સત્યાવીશમી અઠ્ઠાવીશમી પૃચ્છાને ઉત્તર દેઢ
ગાથાએ કરી કહે છે – असुयं जो भणइ सुयं, सो बहिरो होइ परजम्मे ॥ ४२ ॥ अद्दिछविय दिठं, जो किर भासिज कहवि मूढप्पा ॥ सो जचंधो जायइ, गोयम नियकम्मदोसेण ॥४३॥
ભાવાર્થજે પુરૂષ અમૃત એટલે અણસાંભળ્યાને સાંભનું કહે, એટલે તે વાત ક્યાંઈથી સાંભળી પણ ન હોય છતાં પણ કહે કે આ વાત મેં સાંભળી છે. વળી પારકા દેષને પ્રકાશે, તે જીવ નિચ્ચે ભવાંતરે બહેરો થાય એટલે કાને સાંભળે નહીં.
તથા જે પુરૂષ અણદીઠી વસ્તુને દીઠી કહે. એવી રીતે જે મૂહાત્મા પુરૂષ ધર્મને ઉવેખતે થકે ભાષણ કરે, તે જીવ છે ગૌતમ! મરીને પિતાના કર્મને દોષે ભવાંતરે જન્માંધ થાય
