________________
હોય, તે જીવ હે ગૌતમ ! રૂપવાન થાય છે પપ છે તથા જે જીવ સ્વભાવે કુટિલ હોય એટલે કુટિલસ્વભાવી હોય અને પાપપ્રિય હોય એટલે તેને પાપ કરવું જ ગમે અને જીવની હિંસા કરવામાં તત્પર હોય, તથા દેવ અને ગુરૂની ઉપર દ્વેષ વહેનારે હોય, દેવગુરૂને પ્રત્યનિક હોય તે પુરૂષ મરીને અત્યંત કુરૂપ થાય. જેમ પાટણ નગરમાં દેવસિંહ શેઠને પુત્ર જગસુંદર સર્વ કેને મનગમતે રૂપવંત થયે, અને તેને જ બીજો ભાઈ અસુંદર થયે તેમ. તે કાળે, કૂબડે, દુર્ભાગી, સ્વર, લંબકંઠે, મેટા પેટવાળો અને કુરૂપી થયો. એ બંને ભાઈની કથા કહે છે
પાટણ નગરે દેવસિંહ શેઠ ધનવંત વસે છે. તેને દેવશ્રી નામે સ્ત્રી છે, તે સરળ અને સ્નેહવાળી છે. તેણે એકદા પાછળી રાતે એક આંબાનું વૃક્ષ શાખા, ડાળ અને ફૂલે ભરેલું આકાશથી ઉતરતું અને પોતાના મુખમાં સંચરતું સ્વમામાં દીઠું. એટલામાં જાગ્રત થઈને પિતાના ભર્તારને તે સ્વપ્નાની હકીક્ત કહી. ભર્તા સાંભળીને સ્ત્રીને કહ્યું કે-“તને ફળવંત ગુણવંત આંબાની પેઠે અનેક જીના આધારભૂત એવું પુત્રરત્ન પ્રાપ્ત થશે.” તે સાંભળી સ્ત્રી હર્ષવંત થઈ. અનુક્રમે પૂર્ણ દિવસે લક્ષણવંત પુત્ર જન્મે. તેના પિતાએ વધામણાં કીધાં. કુટુંબ જમાડી, દીધાં વસ્ત્ર ને સાડી, હરખ્યાં બાપ ને માડી; એનું જગસુંદર નામ યથાણુણે દીધું, શેઠનું વાંછિત કામ સીધું. તે નિશાળે ભણ્ય, કળાએ શીખે. ભાગ્યયેગે વિનય, વિવેક, ચાતુર્ય, ઔદાર્ય, ગાંભીર્ય, ઘેર્યાદિક ગુણવંત થયે. તે વૈવનવય પામે ત્યારે તેણે અનેક કન્યા સાથે પાણિગ્રહણ કર્યું. તે દેવ, ગુરૂ, સંઘની ભક્તિ કરે, જિનધર્મ આદરે, દાન દઈ પુણ્યભંડાર ભરે, દીન-દુ:ખીને ઉદ્ધાર કરે, એવો ગુણવંત થયે.
વળી એકદા દેવશ્રીએ શેષરાત્રિએ દવદગ્ધ વૃક્ષ મુખમાં પસતું સ્વપ્નામાં દીઠું. તે સ્વપ્ન માઠું જાણું ભર્તાર આગળ કહ્યું નહીં. અનુક્રમે કાળે, ચીબે, દાંતા, તુચ્છ કાનવાળે, જેનું હૈયું ને પેટ સ્થળ, બાહુ જેની ટુંકડી, જાંઘ લાંબી, શરીરે ઘણાં રેમ, દુર્ભાગી, સ્વર, એ પુત્ર પ્ર . લેકેએ તેનું રૂપ