________________
३६ ] मुनिवीरशेखरविजयरचितं .[ हीरसौभाग्यभाष्यम् ताउ मणेऽभहिया तो, कमसो सच्चियरमीसवयणेसु। (गीतिः) संखगुणा तो विउवे, तो ववहारे तओ वये-ऽन्भहिया ॥१४६॥ मज्झिमणताणंतग-माणा मिच्छेवमजयपमुहावि । पल्लासंखंसो चउ-सासाणाइगुणठाणगया ॥१४७॥ (ही.भा.) कोडि महस्सपुहुत्तं, पमतइयरा हवन्ति उ सजोगी । कोडिपुहुत्तं सेसछ-गुणठाणगया सयपुहुत्तं, ॥१४८॥ (ही.भा.) एए गुरुओ ऽत्थि पढम-तुरिआइचउक्कतेरसगुणत्था । (ही.भा.) लहुओ वि तत्तिआ खलु, एगो सेसगुणठाणगओ ॥१४९॥ मज्झिमजुत्ताणंताऽजोगी सिद्धा जहण्णउक्कोसा । (ही.भा.) सव्वह लहुओ एगो, पवेसगा णिग्गमाऽत्थि गुरुओ उ ॥१५॥ पल्लासंखंसो पण-पढमाइगुणेसु अण्णह उ संखा । (गीतिः) तहि वि उवसामगा चउ-वण्णा-ऽडुत्तरसयं खवगसिद्धा॥१५१॥(ही.) अणओगप्पण्णवणा-जीवसमासपमुहाहिपाएण । जीवा असंखसेढी, हवेज्ज णिरयज्जणिरयेसु॥१५२॥ (ही.भा.) अंगुलसूइदुइअवग्गमूलगुणिअ-उज्जवग्गमूलमिआ । (ही.भा.) अहवा अंगुलमई-सेढिदुइअवग्गमूलघणमाणा॥१५३॥ (गीतिः) • अह पंचसंगहाइसु, मूलगुणि असूइअंगुलपमाणा (ही.भा.) उअ सूइअंगुलपढम-मूलघणमिआ-ऽत्थि सेढीओ ॥१५४॥ णिअवारसदसमऽट्ठम-छट्टतइअदुइअवग्गमूलेहिं । (ही.भा.) भज्जा सेढी कमसो, अस्थि छदुइआइणिरयेसु ॥१५५॥
