________________
स्योपशहीरसौभाग्यभाष्यसंवलिता मूलपयडिसत्ता [१ अट्ठण्ह असंखाऽण्णह, असंतकम्मा अवेअअकसाये । केवलदुगसम्मखइअ-ऽणाहारेसु अणंताऽस्थि ॥६९॥ दुमणवयणचउणाणति-दसणसण्णीसु अस्थि मोहस्स । संखेज्जा सेसासु, बावीसाअ चउघाईणं ॥७॥ कालं तु वट्टमाणं, पडुच्च खेत्ते परूवणा णेया । आसिज्ज अईअद्धं, परूवणा उण फरिसणाए ।।२४७॥ (ही.) केवलिआणं खेत्तं, असंखभागो हवेज्ज लोगस्स । लोगस्स असंखेज्जा, भागा वा सबलोगो वा ॥२४८ । (ही.) ओहस्स तिविहमवि तह, तिरियेगक्खपणकायपणगाणं । सव्वसुहमकायउरल-दुगकम्मणपुंसचउकसायाणं ॥२४६॥(गी.) दुअणाणाजयअणयण-असुहतिलेसभविअभविमिच्छाणं । (गी.) अमणाहारियराणं, सठाणमासिज्ज खित्तमखिलजगं ॥२५०॥ ऊणजगमिगक्खपवण-तिगाण सेसाण जगअसंखंसो (गी.) उववायसमुग्घाया, पडुच्च खिचं तहेव जाणऽत्थि ॥२५॥
वरि दुविहमखिलजगं, एगक्खणिगोअबायरतिगाणं । बायरपुहवाइचउग-पत्तेआण तयपज्जाणं ॥२५२॥ (ही.भा.) तिणरदुपंचिंदियतस-अवेअअकसायकेवलदुगाणं । संजमअहखायाणं, सुक्काए सम्मखहअसण्णीणं ॥२५३।। (गी.) केवलिखित्तपमाणं, अत्थि समुग्धायखित्तमासिज्ज । (गीतिः) मरणसमुग्घायं पुण, पंचदसण्हऽस्थि जगअसंखसो ॥२५४॥
-
-
-
