________________
૧
પશુ લઈ જઈ શકતા ન હતા. ઘણા ફરમાનામાંથી હું અહિં ફક્ત એક જ ક્રમાનના ઉલ્લેખ કરૂં છું કે જે ક્રમાન મહારાણાશ્રી રાજસિંહજીએ કરી આપ્યું હતું. તે ક્માનની મતલઞ એ છે કે જૈનોના ઉપાશ્રયેા પાસેથી કાઇ પણ નર કે માદા પશુવધ કરવા માટે લઇ જવામાં આવશે, તે પશુને ‘અમર’ કરી દેવામાં આવશે. ( અર્થાત તેનેકાઇ જાનથી મારી શકશે નહિ. ) અત્યારે પણ કેટલાએ દેશી રાજ્યામાં આવા હકા ચાલુ છે કે, જે શેરીઓ અગર મજારામાં જેના રહેતા હાય તે મહેાલ્લામાં થઈને, મારવા માટે જાનવર લઇ જઇ શકાય નહિ. એટલે કે સાહિત્યની વૃદ્ધિ કરીને, ઘણાએ શક્તિશાલી રાજાઓને જૈનધર્મી બનાવીને, તેમજ નિરપરાધી મુંગા જાનવરાની રક્ષા કરીને, અને હિંદના ખુણા—ખુણામાં જૈનધર્મના પ્રચાર કરીને જૈનોએ મનુષ્ય માત્રનું ઘણુંજ કલ્યાણ કર્યું છે.
જૈનાના ઉપહાસ અને તેમના પર અત્યાચાર.
પરંતુ કાળની ગતિ અહુ વિચિત્ર છે. ધીમે ધીમે જૈન ધર્મને રાજાઓને આશ્રય (મદદ) મળતા અધ થઈ ગયા, અને ત્યારથી નાના એવા વેપારી વર્ગોમાંજ જૈનધમ સમાઈ ગયા. આ પાછલા વરસેામાં બહુજ એછા વિદ્યાના જૈનામાં થયા, તેથી તેમના હરીફાના સામના નહિ જેવાજ થઈ શકયા. જ્યારે નામાં આ પ્રકારની નિર્મળતા આવી ત્યારે તેમના રિફા જોર પર આવી ગયા. આ હરીફાએ જૈનેાના ધર્મ શાસ્ત્રો સળગાવી દીધાં, મદિરાને અપવિત્ર કર્યા, તેમના સિદ્ધાંતાની મશ્કરી કરી અને સ ંસારની ષ્ટિએ જૈન ધર્મને
