________________
વિશ્વના તમામ ભક્તો આ રીતે શુભાશુભ પ્રવૃત્તિઓ કરતા જ રહે
શુભ પ્રવૃત્તિ કે શુભ કર્મ બરાબર સુખ. - અશુભ પ્રવૃત્તિ કે અશુભ કર્મ બરાબર દુઃખ. - પ્રવૃત્તિઓ અપરંપાર છે.
પણ કઈ પ્રવૃત્તિ કરવી એ મનુષ્યની વિવેકદ્રષ્ટિ ઉપર આધારિત છે. શુભપ્રવૃત્તિ કરવી કે અશુભ તેનો આધાર આત્મવિવેક પર છે.
જગતમાં પ્રવર્તતી શુભ પ્રવૃત્તિઓ સુખ માટે થાય છે. અશુભપ્રવૃત્તિઓ દુઃખ માટે થાય છે.
દરેક ભક્ત પોતાના આત્માના વિકાસ માટે પ્રવૃત્તિઓ કર્યે જાય છે. તમામ પ્રવૃત્તિઓ આત્માના ઉત્કર્ષ માટે છે. જે આત્માનો ઉત્કર્ષ કરવા માગે છે, તે ભક્ત પોતાની શુભ પ્રવૃત્તિઓ જરૂર કરવાનો!
જગતમાં આવી પ્રવૃત્તિઓ આત્મવિકાસ માટે થાય છે, થઈ રહી છે અને થશે.
એમાં ય જે ભક્તો છે, તેમને માટે તો આત્મોત્કર્ષ સાધવો જરૂરી છેને આત્મોત્કર્ષ માટે પ્રવૃત્તિઓ નિર્મિત થઈ છે. ભક્તો ઉદ્યમવંત બનીને પ્રવૃત્તિની પગદંડી ઉપર પગરણ માંડે છે.
प्रभो दर्शनमार्गेषु, विघ्नदुःखस्य कोटयः । विज्ञायेति प्रभोक्ता-स्तत्र गच्छंति धैर्यतः ॥ ४१ ॥ શુભ પ્રવૃત્તિના માર્ગમાં હંમેશાં વિઘ્નો હોય છે. એમાં ય ભક્તિનો માર્ગ તો કંટકશયો પંથ છે. ભક્તિ માર્ગ સરળ નથી જ. વિશ્વના ઈતિહાસના પૃષ્ઠો ઉખેળો. જે સન્માર્ગ તરફ આગળ વધ્યા છે અથવા ઉચ્ચ ધ્યેયને પામવા જેમણે આગેકૂચ કરી છે, તે સર્વના માર્ગમાં વિદનોના હિમાલય ખડા થઈ ગયા છે.
અંતરાયો નડ્યા છે. કાંટા વાગ્યા છે. વિરોધો ઊડ્યા છે. દુઃખો આવ્યા છે.
પ્રભુ દર્શનરૂપ માર્ગ પણ વિઘ્નોનો માર્ગ છે, કંટકોનો માર્ગ છે, દુઃખોનો માર્ગ છે કારણ કે એ ભક્તિનો માર્ગ છે.
૪૧
