________________
उपदेशप्रदानस्य, प्रवृत्तिर्वाचया कृता। ज्ञानेन तस्य सत्सारं, भाषे लोकहिताय तत् ॥६॥
હા, વાતાવરણ આવું હતું. વિશ્વમધ્યે ભીષણ સંગ્રામના અવાજો સંભળાઈ રહ્યા હતા. યુદ્ધની દુંદુભિ બજી રહી હતી.
પાપ કૃત્યો વધી ગયા હતાં. હિંસા વિકરાળ સ્વરૂપ ધારણ કરી રહી હતી.
અને એ જ સમયે ધરાને ધન્ય બનાવનારાં શ્રી નેમિનાથ પ્રભુનાં પગલાં પડ્યાં. કેટલો બધો પ્રભાવ હોય છે પુણ્યાત્માનાં પગલાંનો? કેટલો બધો પ્રભાવ હોય છે પ્રભુત્વના આગમનનો?
બોધ સરિતા વહી. અમૃત ઝરણાં વહ્યાં. શબ્દોની સરવાણી વહી.
કષાયોનો નાશ કરનારી, ત્રિવિધ તાપહરનારી, મોહના અંધકારનો નાશ કરનારી, પુણ્યનો પ્રકાશ રેલાવનારી પ્રભુની વાણી વહી નીકળી. દ્વારિકાપુરી અને જગત ધન્ય બન્યાં.
પાપ પંકનો નાશ થયો. હિંસાનું નિવારણ થયું. અબોલા જીવને મારી, ગ્રહો ના પાપપોટલાં! અમારિદ્રત ધારીને, કમાશો પુણ્ય કેટલાં? પાપ છૂટ્યાં. અંધકાર હસ્યો. માયાનાં આવરણ હર્યા.
જીવન કંઈ મારો-કાપોનો સરવાળો નથી. હિંસા અને પાપનો ગુણાકાર નથી. જીવનની સાર્થકતા પુણ્યની કમાણીમાં છે. સમ્યકત્વની સાધનામાં છે. ચારિત્રના નિર્માણમાં છે.
કરૂણા અને દયા વિના શક્ય નથી. માનવતા વિના શક્ય નથી. શ્રી નેમિનાથ પરમાત્માની વાણી વહી નીકળી. શબ્દો માનવ હૃદયો પર ઝીલાયાં. ને અજબ વાત બની ગઈ. એમની દેશના અસરકર્તા બની. હિંસાનું નિવારણ થયું. પાપનું નિવારણ થયું.
ઉપદેશની પ્રવૃત્તિ કરીને સમ્યક વિચારધારાનો સાર એમણે લોકહિત માટે કહ્યો.
