________________
૧૪૯ વિચિ૦-“બેટા ! તેનો પિતા કોણ છે ?' મલ0-“કોઈક તાપસ."
વિચિ0–“આર્ય ! લ્યો સાંભળો. પુત્રીવિયોગે બળીકળી રહેલ હૃદયમાંથી નિર્દય વિધિએ વચ્ચે તાપસ લાવી મારા આનંદનો સર્વથા નાશ કર્યો.”
વીર્યo-“મહારાજ ! ગભરાઓ નહીં. ખરી રીતે તો આ રાજપુત્રી તેના પિતા સંબંધી કાંઈ જાણતી હોય એમ લાગતું નથી. નહીંતર “કોઈક' એમ ન બોલે.”
વિચિ0-“તેં એ તાપસને કદી જોયો છે ?' મલ0-“ના. લોકો કહે છે, તેથી કહું છું.” વિચિ0–તારી મા શું કહે છે ?”
મલ0–“કાંઈ બોલતી નથી. કદાચ વાતચીતમાં સખીઓ પોતાની પૂર્વની અવસ્થા પૂછી દે, તો માત્ર નીચું જોઈ નિસાસા નાંખતી રોયા કરે છે.”
વિચિ0–પ્રધાનજી ! ન કહેવામાં ને રોવામાં શું કારણ હોવું જોઈએ ?”
વીર્ય-“મહારાજ ! પોતાના ઉત્તમ વંશની પડતીનું ધ્યાન કરવામાં શરમ, ને કુટુંબીઓ સાંભરવાથી દુ:ખ.”
વિચિ૦-“મલયા ! કંઈ બોલતી નથી છતાં તે શી રીતે જાણ્યું કે–“તે નાટ્યપ્રયોગો વિદ્યાધર કુટુંબમાંથી શીખી. બોલ.”
મલ૦-“સાંભળો,”— આજથી એક વર્ષ ઉપર મહાજ્ઞાની મહાયશા નામના
