________________
( ३६ )
ल्यम् । नयनविहीने भर्त्तरि लावण्यमिवेह खंजनाक्षीणाम् ॥ १०३ ॥
भावार्थ — जो श्रोता प्रतिबोध न पामे, तो वक्तार्नु वाक्य निष्फळ थाय छे. कारण के जो पति नेत्रहीन होय - तो स्त्रीओनुं लावण्य शा कामनुं ? १०३
असती भवति सलज्जा क्षारं नीरं च शीतलं भवति । दंभी भवति विवेकी प्रियवक्ता भवति धूर्तजनः ॥ १०४ ॥
भावार्थ - असती ( कुलटा ) प्रायः सलज्ज होय छे, खारुं पाणी वधारे शीतल होय, कपटी वधारे विवेकी होय अने धूर्त्त जन मीढुं बोलनार होय छे. १०४
असितगिरिसमं स्यात्कज्जलं सिंधुपात्रे सुरतरुवरशाखालेखिनी पत्रमुर्वी । लिखति यदि गृहीत्वा शारदा सर्वकालं तदपि तव गुणानां नाथ पारं न याति ॥ १०५ ॥
भावार्थ - मेरु पर्वत समान काजळना ढगने समु द्वरूप खडीयामां नाखीने शाही बनावीए, कल्पवृक्षनी