________________
( १६८) सुधीज भयथी डरवानुं छे, पण मयने माथे आवेल जोइने निडर-दृढ थइने तेनी सामे उभा रहे. २६
तोयं निर्मथितं घृताय मधुने निप्पीडितः प्रस्तरः पानार्थं मृगतृष्णिकोर्मितरला भूमिः समालोकिता । दुग्धा सेयमचेतनेन जरती दुग्धाशया सूकरी कष्टं यत्खलु दीर्षया धनतृषा नीचो जनः सेवितः ॥ २७ ॥
भावार्थ-अहो ! अचेतन जेवा में घृतनी खातर पाणी वलोव्युं, मधनी खातर पाषाण पील्युं, जळपाननी खातर मृगतृष्णिकाना तरंगोथी तरल एवी भूमिर्नु अवलोकन कर्यु, दूधनी इच्छाथी वृद्ध मुंडणने दोही अने बहु खेदनी वात छे के धननी लांबी इच्छाथी नीच जननी पण में सेवा करी. २७
तरुमूलादिषु निहितं जलमाविर्भवति पल्लवायेषु । निभृतं यदुपक्रियते तदपि महांतो वहंत्युच्चैः ॥ २८॥