________________
( १३७ )
भावार्थ - हे मुग्धे ! घीनुं नाम काने सांभळ्युं नथी अने दहीं तो स्वप्नमां पण दुर्लभ छे. तो दुधनी शी वात ? माटे इंद्रने पण दुर्लभ एवी छाश लइ आव. १
घृष्टं घृष्टं पुनरपि पुनश्चंदनं चारुगंधं छिन्नं छिन्नं पुनरपि पुनः स्वाददं चेक्षुदंडम् । तप्तं तप्तं पुनरपि पुनः कांचनं कांतवर्णं न प्राणांते प्रकृतिविकृतिर्जायते सज्जनानाम् ॥ २ ॥
भावार्थ - चंदनने मले वारंवार घसो, तथापि ते वधारे सुगंधि थशे, शेलडीने भले छेदी नाखो, तो पण ते स्वाद आपशे, कांचनने भले गमे तेटलं तपावो, तथापि ते पोताना वर्णने मुकशे नहि; तेम सज्जन जनो प्राणांते पण पोतानी मानसिक - मर्यादा मूकता नथी. अर्थात् तेमनो स्वभाव बदलतो नथी. २ घृष्टे नेत्रे करौ घृष्टौ घृष्टा जिह्वा रदैः समम् । घृष्टानि पदकायूंषि घृष्टं नांतर्गतं मनः ॥ ३ ॥
भावार्थ - नेत्र अने हाथ घसाइ गया, दांतोनी
