________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
एय मटुं निसामित्ता, हेऊकारणचोइयो। तो नमी रायरिसी, देविंदं इणमब्बवी ।। ५२ ॥ सल्लं कामा विसं कामा, कामा आसीविसोधमा । कामे परमाणा, अकामा जति दोग्गइं ॥५३॥ अहे वयंति कोहेण, माणेण अहमा गई। माया गरपडिग्घाओ, लोहाओ दुहनो भयं ।। ५४ ।। अवउज्झिऊण माहणरूवं, विउधिऊण इन्दत्तं । वन्दइ अभित्थुणन्तो, इमाहि महुराहिं वग्गूहिं ।। ५५ ॥ अहो ते निजिओ कोहो, अहो माणो पराजिओ । अहो निरकिया माया, अहो लोहों वसीको ॥ ५६ ।। अहो ते अजय साहु, अहो ते साहु भहवं । अहो ते उत्तमा खन्ती, अहो ते मुत्ति उत्तमा ।। ५७ ।। इहं सि उत्तमो भन्ते, पच्चा होहिसि उत्तमो। लोगुत्तमुत्तम ठण, सिद्धिं गच्छसि नीरओ ।। ५८ ॥ एवं अभित्थुणतो, रायरिसिं उत्तमाए संद्धाए। पयाहिण करेन्तो, पुणो पुणो वन्दए सक्को ॥ ५६ ॥ तो वंदिऊण प.ए, चकंकुसलक्खणे मुणिवरस्स । आगासेणुप्पइओ, ललियचवलकुंडलतिरीडी ॥ ६०॥ नमी नइ अप्पाण, सक्ख सकेण चोइओ। चइऊण गेहं च वेदेही, सामरणे पज्जुवट्टिओ ।। ६१ ॥ एवं करेंति संबुद्धा, पण्डिया पवियक्खणा । विणियहति भोगेसु,जहा से नमी रायरिसि ॥६२ ।। त्ति बेमि
॥ नमिपञ्चज्जा समत्ता ॥
१. पच्छा ।
