________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
मणोगय' वक्तगयं, जाणित्तायरियस्ल उ। तं परिगिझ वायाए, कम्मुणा उववायए ॥ ४३ ॥ वित्त अचोइए निच्चं, 'खिप्पं हवइ सुचोइए। जहोवइटुं सुकयं, किच्चाई कुव्वई सया ॥ ४४।। नच्चा नमइ मेहावी, लोए कित्ती से जायए । हवाई किच्चार सरणं, भूया जगई जहा ॥ ४५ ॥ पुज्जा जस्स पसीयंति, संवुद्धा पुचसंथुया । पसन्ना लाभइस्संति, विउलं अट्ठियं सुयं ।। ४६ ॥ स पुजसत्ये सुविनीयसंसए,
"मणोरूई चिट्ठइ कम्मसंपया। तवोसमागारिसमाहिसंबुडे,
महज्जुई पंच वयाइं पालिया ।।४७।। स देवगंधामणुस्सपूइए,
चइत्तु देहं मलकपुवयं । सिंद्ध वा हवइ सासए,
देवे वा अप्परए महिड्ढीप ॥४८॥ त्ति बेमि ॥ विणयसुयं नाम पढमं अज्झयणं समत्तं ।।
॥अह दुइ परिसहज्झयणं॥ . सुयं मे आउसं ! तेण भगवया एवमक्खायं-इइ खलु बावीसं परीसहा समरणेणं भगवया महावीरे कासवेश पवेइया; जे भिकवू सोच्चा जच्चा जिच्चा अभिभूय भिक्खायरियाए परिव्ययंतो पुट्टो नो विनिहन्ने जा । ___कयरे ते खलु बावीसं परीसहा समणेगां भगवया महा
१. मणोरुइं वक्करुहं । २. पसन्ने थामवं करे । ३. य । ४. संपमा । ५. मणिच्छियं संपयमुत्तमं गया।