________________
दसवेना लियसुतं
संवच्छरं चावि परं पमा बियं व वासं न तहिं वसेज्जा । सुत्तस्स मग्गेण चरेज भिक्खू सुत्तस्स अत्थो जह आणवे ।। ११ ।। जो पुव्वरक्तावररत्तकाले संदेहई अपगमप्पणं । किं मे कडं किं च मे किश्वसेसं किं सक्कणिज्जं न समायरामि ॥ १२ ॥ किं मे परो पासह किं च अप्पा
किं चाहं खलियं न विवज्जयामि । इच्छेव सम्मं श्रणुपाल माणो ।
अणागयं नो पडिबंध कुज्जा ।। १३ ।। जत्थेव पासे कर दुप्पउत कारण वाया अदु माणसें । तत्थेव धीरो डिस्साहरेजा
इराण खिष्पमिव क्खली || १४ ॥ जस्सेरिसा जोग जिइं दियस्स धिम तमाहु लोए पडिबुद्धजीवी
सप्पुरिसस्स निश्चं ।
सो जीवई संजमजीविण ।। १५ ।।
चूलिया २
अप्पा खलु सययं रक्खियव्वो सन्विदिहिं सुसमाहिएहिं । रक्खओ जाइपहं उवेह
सुरकि
५६
सव्वदुहाण मुच्चइ ॥ १६ ॥ ति बेमि ॥
॥ बीया चूलिया समात्ता ॥