________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
[११७.
गुणाणमासओ दव्ये, एगदम्वस्तिया गुणा। लक्खणं पजवाणं तु उभो अस्सिया भवे ॥६॥ धम्मो अहम्मो आगासं, कालो पुग्गलजन्तवो। एस लोगो त्ति पन्नत्तो, जिणेहिं वरदंसिहि ॥ ७ ॥ धम्मो अहम्मो अागासं, दव्वं इक्किकमाहियं । अणन्ताणि य दव्याणि, कालो पुग्गल जन्तवो ॥ ८॥ गइलक्खणो उ धम्मो, अहम्मो ठाणलक्खणो। भाय सम्वदवा, नहं ओषाहलक्खणं ॥ ९॥ . वत्तणालक्खणो कालो, जीवो उवओगलक्खणो। . नाणेणं दसणेशं च, सुहेण य दुहेण य ।। १० ।। नाणं च दंसणं चेव, चरित्तं च तवो तहा। वीरियं उवयोगो य, एयं जीवस्स लक्खणं ॥ ११॥ सहन्धयार-उजोरो, पहा छायातवे इ वा। वरणरसगन्धफासा, पुग्गलाण तु लक्खणं ।। १२ ।। .. एगत्तं च पुहत्तं च, संखा संठाणमेव य । संजोगा य विभागा य, पजवाणं तु लक्खणं ।। १३ ।। जीवाजीवा य बन्धो य, पुराण पावासवो तहा। संवरो निज्जरा मोक्खो, सन्तए तहिया नव ॥ १४ ॥ तहियावं तु भावाणं, सब्भावे उवएसणं । भावेणं सद्दहन्तस्स, सम्मत्तं तं वियाहियं ॥ १५॥ .. निसरगुवएसरुई, प्राणरुई सुत्तबीयरुइमेव ! अभिगमवित्थाररुई, किरिया-संखेव-धम्मरुई ॥ १६॥ भूयत्थेणाहिगया, जीवाजीवा य पुरणपावं च । सहसम्मइयासवसंवरो य रोएइ उ निस्सग्गो ।। १७ ।। जो जिणदिढे भावे, चउबिहे सद्दहाइ सयमेव । एमेव नन्नह त्ति य, स निसग्गरुइ त्ति नायव्वो ॥ १८ ॥