________________
श्रीउत्तराध्ययनसूत्र]
.
[३६
इरिए सणभासार उच्चारसमिईसु य । जो प्रागण नेकवे संजओ सुसनाहि ओ ।। २ । मणगुत्त, वयगुत्तो, कायगुत्तो जिइन्दिओ। भिक्खट्टा बम्भइ जमिन, जन्नवाडमुवट्टिओ ॥ ३॥ तं पासिऊणं एजन्तं, तवेण परिसोसियं । पन्तोवहिउवगरण, उबहसन्ति प्रणारिया ॥४॥ जाइमयपडिथद्धा, हिंसगा अजिइन्दिया। अबम्भचारिणो बाला, इमं वयणमब्बवी ॥ ५ ॥ कयरे आगच्छा दित्तरूवे ?
काले विरागले फोकनासे । ओमचेलए पंसुपिसायभूए,
संकरदसं परिहरिय कराठे ॥६॥ कयरे तुम इय अदंसणिजे ?
काए व आसा इहमागप्रोसि ? अोमचेलया पंसुपिसायभूया,
गच्छ क्खलाहि किमिहं टिओ सि ॥७॥ जक्खे तहिं तिन्दुयरुक्खवासी,
अणुकम्पो तस्स महामुणिस्स। पच्छायइत्ता नियगे सरीरं,
इम ई वयणा इमुदाहरित्था ॥८॥ समणो अहं संजओ, बम्भयारी,
बिरनो धणपयणपरिग हाओ । पाप्पवित्तस्स उ भिक्खकाले,
अन्नस्स अट्ठा इहमागओमि ॥९॥
१. कोरे।