Page Text
________________
વિશ્વની આધ્યાત્મિક અજાયબીઓ
અચાનક ગુરુની જ તબિયત નબળી પડતા એ બધા સાધુઓએ તાત્કાલિક વિહાર નક્કી થયો. વૃદ્ધ મુનિ મુંઝાયા. ગુરુએ આદેશ કર્યો કે “તમને અહીં રાખી શકાય એમ નથી. તમારે મારી સાથે જ આવવાનું છે. હું ઘણું વિચાર્યા બાદ તમને આદેશ કરું છું કે તમારે વ્હીલચેરમાં બેસીને મારી સાથે આવવાનું. માત્ર એક જ દિવસનો વિહાર છે, ત્યાં પાછું અઠવાડિયું રોકાવાનું જ છે.” ગુર્વાશા માનવાની પ્રતિજ્ઞા લઈ ચૂકેલા વૃદ્ધમુનિએ એ વાત તો સ્વીકારી, પણ અંદર પડેલો સંયમરાગ, વ્હીલચેરાદિ દોષો ન સેવવા માટેની ધગશ, જીવદયાનો પરિણામ... એ બધું થોડું જ જતું રહે ?
અને એમના મનમાં વલોપાત શરુ થયો.
અને સાંજે વિહારસમયે એ વ્હીલચેરમાં બેઠા. ૧૫-૧૭ સાધુઓ સાથે જ હતા. ગુરુ પણ માંદગી-ઘડપણાદિના કારણે વ્હીલચેરમાં હતા... પણ આ વૃદ્ધમુનિ ૭૦ વર્ષની ઉંમરે સૌ પ્રથમવાર વ્હીલચેરમાં બેસતા હતા.
સાથે માણસ ન રાખવો પડે એ માટે સાધુઓ જ વ્હીલચેરને ધક્કો લગાવતા. પણ હજી તો વ્હીલચેર ચલાવવાની શરુ પણ થઈ ન હતી, ત્યાં તો એ મુનિરાજનો પશ્ચાત્તાપ હદ વટાવી ગયો, અંતરની વેદના ધોધમાર આંસુ સાથે બહાર વહેવા લાગી. “મારે આ વ્હીલચેરનું પાપ કરવું પડે છે. ઓ ભગવાન ! મને બચાવજે...”
બીજા વડીલ સાધુઓએ હેતથી માથે હાથ ફેરવી આશ્વાસન આપ્યું, “તમે તો ગુર્વાશાનું પાલન કરો છો, તમે કંઈ સુખશીલ થોડા જ બન્યા છો ! અને જો તમે ચાલવા જશો, સોજો વધી જશે તો ? એટલે શાંત થઈ જાઓ.”
પણ સંવિગ્નતાની અસર એમ તો કેમ ઓછી થાય ?
સાંજનો એ ચાર કિ.મી.નો વ્હીલચેરમાં કરેલો વિહાર એમને રોવડાવ્યા જ કરતો હતો. નાના બાળકની આંખના આંસુની માફક એમના આંસુ સુકાતા જ ન હતા.
ઉપાશ્રયે પહોંચ્યા, ગુરુના ખોળામાં માથું મૂકી ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડ્યા. એમની ઈચ્છા હતી કે ગુરુ એમને ચાલવાની રજા આપે... પણ એકવાર આદેશ થયા બાદ પોતાની ઈચ્છા વ્યક્ત કરવાની એ હિંમત ન કરી શક્યા. ગુરુ પણ એમના પગના સોજાની ગંભીરતા નિહાળી ચાલવાની રજા કેમ આપે ? કદાચ પગ કપાવી નાંખવા પડે એટલી હદે રોગ વકરે તો ? આ સોજાના એક મહીના દરમ્યાન સાધુઓ એમનું પડિલેહણ કરવા જાય, પણ એ વૃદ્ધમુનિ એક પણ વસ્ત્રનું પડિલેહણ ન કરવા દે. બુમો પાડી પાડીને ડિલેહણ કરતા અટકાવે. “મારે બીજાની સેવા લેવી નથી. બેઠા બેઠા હું બધું જ કરી શકું છું, પછી હું બીજા પાસે પડિલેહણ શા માટે કરાવું ?”
એકવાર ગુરુએ જાહેરમાં કહેલું કે “સાધુઓ પોતાના પારણા ખાનગી રીતે જ કરે, જાહેરમાં નહિ...” અને આ તપસ્વીમુનિને એ મનમાં બેસી ગયું. “મારે પણ મારી ૧૦૦મી ઓળીનું પારણું ખાનગી રીતે જ કરવું છે.” એવી અંતરની ભાવના પ્રગટ કરી દીધી.
(આપણે આ વૃદ્ધ + તપસ્વી + ગ્લાન મુનિ પાસેથી ઘણું બધું શીખવાનું છે એવું નથી લાગતું ?
૧૧૮૦
| SR No. | 022595 |
| Book Title | Vishvani Adhyatmik Ajayabio Aapna Sadhu Sadhvio Part 03 |
| Original Sutra Author | N/A |
| Author | Gunhansvijay |
| Publisher | Kamal Prakashan Trust |
| Publication Year | 2014 |
| Total Pages | 124 |
| Language | Gujarati |
| Classification | Book_Gujarati |
| File Size | 19 MB |